Zonering

Zonering ofwel milieuzonering is een in de Nederlandse wetgeving gebruikelijke term met betrekking tot de ruimtelijke ordening. Bedoeld wordt de indeling van een gebied in deelgebieden of zones, meestal door overheden bij de uitvoering van onder andere de Wet milieubeheer en de Wet geluidshinder.

Voorbeelden zijn de zonering door een gemeente van de omgeving van een industrieterrein, snelweg of windmolenpark. Zoneren kan gebeuren op basis van de fysische gesteldheid van een gebied, maar ook op basis van de functies van het gebied. Gebieden worden soms gezoneerd ter bescherming van het gebied of de bewoners, of ter voorkoming van verdere milieuschade of milieuhinder.

Voorbeelden

natuurbescherming. Bij natuurgebieden worden er bepaalde zones aangewezen waar geen recreanten of vissers mogen komen of worden zones aangelegd die onaantrekkelijk zijn voor bijvoorbeeld recreanten. Zo wijst de Rijksoverheid Natura2000-gebieden op de Waddenzee aan waar bodemberoerende visserij niet is toegestaan.
industrie en wegen. Een andere vorm van zoneren wordt door overheden toegepast bij bedrijvigheid en infrastructuur. Er wordt dan soms een zogeheten milieuzone ingesteld. Deze zone is een denkbeeldig gebied waarbinnen niet of juist wel gebouwd mag worden, of maatregelen genomen moeten worden. Ook worden er soms zones aangewezen waarbinnen verschillende milieunormen gelden, zoals bij geluid. Dan is er een specifieke geluidszone aangewezen. Binnen de geluidszone mag het bedrijf of de bedrijven op een industrieterrein geluid maken, zodat zij hun activiteiten kunnen ontplooien. Binnen de geluidszone mogen geen nieuwe woningen en andere geluidsgevoelige objecten gebouwd worden. Buiten de geluidszone mag het bedrijf niet méér geluid gaan maken, maar mogen wel nieuwe woningen bijgebouwd worden.
waterstaat. Eenzelfde principe wordt toegepast bij dijken waarbij een bepaald risico is op overstroming. Ook bij spoorlijnen wordt - gelet op de externe veiligheid van het vervoer van gevaarlijke stoffen - een zone vastgesteld waarbinnen geen woningen mogen staan.
drinkwater. De provincie heeft bevoegdheden op het gebied van grondwaterbeheer, waarbij zonering kan worden ingevoerd om vervuilde gebieden te kunnen uitsluiten.
luchtvervuling. Ter bestrijding van luchtvervuiling voeren gemeentes milieuzones is, waarbinnen met oudere auto's niet gereden mag worden (Utrecht, 2015).
elektromagnetisme. Rond vooral hoogspanningslijnen heeft het ministerie van IenM als doel geen "gevoelige bestemming" toe te kennen aan locaties met een elektromagnetische belasting van meer dan 4 microtesla. Deze norm leidt tot "specifieke zones" waarbinnen deze bestemmingen bij voorkeur gemeden worden.^[1]