Zegelring

Een zegelring is een ring die aan de rugzijde voorzien is van een gravure. Deze is aangebracht in het edelmetaal van de ring of in een in de ring gezette steen. De gravure kan gebruikt worden om een afdruk te maken in zegellak, teneinde een document (of ander te verzegelen object) van een lakzegel te voorzien. Traditioneel (en functioneel) wordt de gravure in spiegelbeeld aangebracht. Het verdiept aanbrengen van een afbeelding in een edelsteen heet intaglio. Als de afbeelding niet in een steen maar in het edelmetaal wordt gezet, heet dit een gravure.

Het dragen van een zegelring (in het Frans: une chevalière, van het woord chevalier dat ridder betekent) is een lang bestaande traditie bij vooraanstaande geslachten in Europese en sommige andere culturen. In Frankrijk, Nederland en Duitsland wordt de ring gedragen om de ringvinger van de linkerhand, in Zwitserland om de ringvinger van de rechterhand. In andere landen wordt de zegelring ook aan de pink van de linker- of rechterhand gedragen.

In Nederland worden zegelringen met familiewapens veelal nog gedragen door families van adel of van het patriciaat. Het betreft vaak kostbare gouden ringen die vaak al generaties meegaan. Bij mannen wordt het familiewapen over het algemeen afgebeeld in een wapenschild met bijbehorende versieringen. Ongetrouwde vrouwen hebben het wapen in een ruit staan, getrouwde vrouwen soms in een ovaal schild. In de heraldiek gelden bepaalde conventies. Het dragen van een ring met een familiewapen dat niet aan de heraldische gebruiken voldoet of het voeren van een geüsurpeerd (oftewel toegeëigend) wapen geldt als een faux pas.

In België werden zegelringen veelal gedragen door de adel en hogere bourgeoisie, meestal aan de pink van de linkerhand.

De zegelring van de paus heet de Vissersring.

Het Oudgriekse woord voor onderpand (een aanbetaling in afwachting van het volledige bedrag dat vervolgens wordt betaald), ἀῤῥαβών, kreeg als ἡ ἀρραβῶνα in het Nieuwgrieks de betekenis van verlovingsring.^[1] Wanneer men iemand de zegelring van een familie schenkt, geeft men iemand het bewijs van een bepaalde macht om in naam van de familie op te treden of bepaalde eigendommen te beheren. Gelijkaardig is de verlovingsring, waarmeehuwen men het voornemen uit te willen huwen.

Heden ten dage worden ook veel zegelringen voorzien van allerhande niet-heraldische decoraties. Zelfs ziet men zegelringen met een ongegraveerde steen (denigrerend tegelring genoemd). Volgens de etiquette kan men geen zegelring dragen als men geen wapen heeft.

De Zegelring is de titel van een boek van Willem Frederik Hermans uit 1984.