Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
XXXL Painting
XXXL Painting is de vierde tentoonstelling in de De Onderzeebootloods. Dit keer transformeren de drie schilders Klaas Kloosterboer, Chris Martin en Jim Shaw de loods in een gigantisch kunstatelier. Voorafgaand aan de opening waren in de loods de kunstenaars aan het werk en creëerden ter plekke een tentoonstelling. Er staan drie verschillende posities in de schilderkunst centraal. Hiermee wil Museum Boijmans Van Beuningen de veerkracht en energie tonen van de schilderkunst met een ware ‘titanenstrijd’ tussen de drie kunstenaars.
In 2010 exposeerde Atelier Van Lieshout, 2011 Elmgreen & Dragset en in 2012 Sarkis in De Onderzeebootloods op het RDM-terrein in de haven van Rotterdam, op uitnodiging van het Havenbedrijf Rotterdam en Museum Boijmans Van Beuningen.
De kunstenaars
Klaas Kloosterboer: de bommenwerper
Klaas Kloosterboer (Schermer 1959) woont en werkt in Amsterdam. Hij maakt abstracte schilderijen, vaak met cirkels of stippen, die hij volgens van te voren vastgelegde spelregels deconstrueert - en dan weer reconstrueert tot theatrale objecten en kostuums. Kloosterboer maakt een presentatie in de lange hal van de Onderzeebootloods. Daar heeft hij een rondlopende rail aan het plafond bevestigd die reeds bestaande en nieuwe objecten langzaam door de met schilderijen behangen ruimte voert. Deze schilderijen zijn 4,5 meter breed en 9 meter hoog, fel primair gekleurd en hebben soms gaten waardoor ze telkens andere doorkijkjes geven. Ook worden een aantal videowerken getoond die kunnen worden opgevat als voorstudies en inzicht geven in de aard van de spelregels waarmee de kunstenaar werkt. Kloosterboer heeft zijn werk op diverse plaatsen in Europa geëxposeerd.
Chris Martin: het schildersbeest
Chris Martin (Washington D.C. 1954) woont en werkt in New York. Hij is gefascineerd door de relatie tussen het nietige en het grootse, tussen mens en universum, en maakt schilderijen die van een afstand monumentaal zijn maar van dichtbij allerlei onvermoede details bevatten. Het is de vraag of deze schilderijen, waarin ook allerlei ongebruikelijke materialen zoals glitters en geroosterde boterhammen zijn verwerkt, de tand des tijds zullen doorstaan, maar dat lijkt de kunstenaar niet te deren. Martin presenteert zijn werk in de enorme voorhal van de Onderzeebootloods, waar hij een salonopstelling maakt van 17 bestaande schilderijen en drie ter plekke beschilderde doeken, waarvan twee hele grote van 13 x 10 meter. Op de buitenmuur van de loods pronkt het schilderij 'High Noon Manikarnika Ghat(Dedicated to Frank Moore)' uit 2002. Dit is de eerste keer dat de schilderijen van Chris Martin in Nederland te zien zijn.
Jim Shaw: de verteller
Jim Shaw (Midland CA, 1952) woont en werkt in Los Angeles. Hij is musicus en beeldend kunstenaar; technisch zo begaafd dat hij alle bestaande stijlen en technieken moeiteloos naar zijn hand zet en heeft een ontembare verbeeldingskracht. Pop art en surrealisme zijn twee belangrijke pijlers voor zijn werk, maar Shaws belangrijkste inspiratiebron is toch de 'gekte' van de hedendaagse westerse maatschappij. Shaw bouwt in de achterste hal van de Onderzeebootloods een labyrint van oude theaterdecors die hij al schilderend heeft omgetoverd tot theatrale voorstellingen waarin de door hemzelf bedachte pseudo-religie, het Oisme, tot leven komt. Zijn verhaal, dat wordt ondersteund met een tentoonstelling van Oistische schilderijen, Oistische video's en een cartoon over de oorsprong van het Oisme, stemt tot nadenken over de verzinselen die we gewoonlijk 'realiteit' noemen. Jim Shaw exposeerde vier keer eerder in Nederland, waaronder in 1998 in ‘I rip you, you rip me (Honey we’re going down in history)’ in Museum Boijmans Van Beuningen.