Wat verklaart de hereniging van beide Duitslanden en hun succesvolle integratie in Europa

De hereniging van Oost- en West-Duitsland was geen plotselinge verandering het was een proces dat jaren geduurd heeft. Het gehele proces begon nadat de Sovjet-Unie en de VS serieuze pogingen deden om onderlinge relaties te verbeteren dit wordt ook wel detente genoemd. Tegelijkertijd met de verbetering van deze landen verbeterde ook de betrekkingen tussen Oost- en West-Duitsland. De voornamelijkste reden voor deze verbetering was de Ostpolitik van de West-Duitse bondskanselier Willy Brandt. Door zijn politieke inbreng hoopte Willy Brandt dat DDR-leiders en de burgers wat meer vrijheid durfden toe te staan. Uiteindelijk hoopte hij dat beide delen van Duitsland zich vrijwillig zouden verenigen. Met succes want in 1972 erkenden de BRD en de DDR elkaar als gelijkwaardige staten in de internationale politiek. Dit maakte daarintegen nog geen eind aan de ideologische tegenstellingen tussen beide Duitslanden. De nieuwe DDR-leider Erich Honecker stond weliswaar open voor verbetering van de betrekkingen, maar zag de deling tussen Oost- en West-Duitsland als definitief. De DDR bleef hierdoor communistisch.

Ondertussen was de Sovjet-Unie in grote economische problemen gekomen. Om te zorgen dat het communisme stand bleef houden besloot Sovjetleider Micheal Gorbatsjov tot enkele ingrijpende hervormingen. Die worden aangeduid met de termen glasnost en perestrojka. Nadat Gorbatsjov de Brezjnevdoctrine los had gelaten ontstond er in alle Oostbloklanden een nieuwe roep om democratie. Doordat de Sovjet-Unie niet ingreep kwamen de communistische regimes onder druk te staan. Al snel gingen landen hun eigen weg, los van Moskou.

In de DDR was de regering niet blij met de nieuwe koers van Gorbatsjov. De bevolking was ontevreden over het gebrek aan welvaart en vrijheid en de leiders wisten dat. Zij vreesden dat dit wel eens het einde van het communisme in hun land kon betekenen. Pogingen om de bestaande toestanden te handhaven liepen echter op niets uit. Uiteindelijk groeide het verzet onder de bevolking uit tot een massale protestbeweging voor politieke hervormingen. Steeds meer inwoners probeerden via andere Oostbloklanden naar het westen te vluchtten. Onder de druk van deze gebeurtenissen besloot de DDR-regering om vrij verkeer tussen Oost- en West-Berlijn toe te staan. Hiermee was de val van de Berlijnse muur een feit. Nu zij uit Moskou geen steun meer kregen, waren de leiders van de DDR wel gedwongen politieke en economische hervormingen door te voeren. Staatsbedrijven maakten plaats voor kapitalistische ondernemingen en er kwamen vrije en democratische verkiezingen. De nieuwe regering voerde onderhandelingen met de BRD over hereniging. Die kwam tot stand in oktober 1990 de DDR hief zichzelf op en sloot zich aan bij de Bondsrepubliek. Berlijn werd de hoofdstad van het herenigde Duitsland.

Na mijn mening is de methode niet erg betrouwbaar. Er zijn een aantal punten zijn die niet kloppen en waaraan je kan zien dat het uit een DDR-perspectief zijn geschreven. Het eerste voorbeeld dat ik heb gevonden is: "zij waren de reden voor het verlies van de Eerste Wereldoorlog, Duitsland had de oorlog nog kunnen winnen, maar de regering had het volk verraden door de wapenstilstanden te ondertekenen, zei waren hierdoor schuldig aan het Verdrag van Versailles". Je kan zien dat deze uitspraak is gemaakt uit DDR-perspectief doordat hier wordt gezegd dat Duitsland de oorlog nog had kunnen winnen dit duidt op een communistische gedachten. Nog een voorbeeld dat ik heb gevonden is: "het afsluiten van West- Berlijn door een blokkade van de Westerse bezetters, de oorzaak van de blokkade kwam door chantage van Verenigde Staten over de invoering van de nieuwe munt, dat een risico vormde voor het communisme". In deze quote wordt gezegd dat de VS degene waren die hadden gechanteerd terwijl dit in werkelijkheid andersom was. Als derde en laatste voorbeeld heb ik deze quote: "De DDR had in de jaren 50 vergeleken met het West een hele andere ontwikkeling. Een veel succesvollere ontwikkeling, onder communistisch partijleider Walter Ulbricht". Ook deze uitspraak is geschreven uit het DDR-perspectief, dit kan je zien doordat er in deze uitspraak staat dat het oosten een veel succesvollere ontwikkeling had terwijl dit in de werkelijkheid niet zo was.