Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Vrouwe van alle Volkeren

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

De Vrouwe van alle Volkeren is een titel die de Maagd Maria kreeg in verschijningen aan de katholieke zieneres Ida Peerdeman uit Amsterdam.

Verschijningen

Maria zou tussen 1945 en 1959 zesenvijftig maal zijn verschenen aan Ida Peerdeman. Sommige verschijningen vonden in Duitsland plaats.

De verschijningen gingen gepaard met ’boodschappen’. Daarin schetste de Vrouwe van alle Volkeren ’die eens Maria was’ een beeld van de situatie in kerk en wereld. In 1951 gaf de Vrouwe een gebed waarin de ’verwording’ wordt aangewezen als oorzaak van rampen en oorlogen. Die zouden elkaar, voorspelde de Vrouwe, in steeds sneller tempo opvolgen. Zieneres Ida Peerdeman voorspelde het Tweede Vaticaans Concilie dat de Kerk totaal zou veranderen, ze zou de dood van paus Pius XII en de landing van de mens op de maan hebben voorzien.

Bij deze verschijningen zou Maria zich de ’Vrouwe van alle Volkeren’ hebben genoemd. In de boodschappen staan twee dingen centraal:

  • Ten eerste een gebed dat dagelijks voor het kruis gebeden dient te worden.
  • Ten tweede zou Maria hebben aangedrongen op de afkondiging door de Kerk van een vijfde mariaal dogma, dat van Medeverlosseres, Middelares en Voorspreekster. Wordt dat dogma uitgesproken, dan zou – aldus de boodschappen van Amsterdam – de positie van de Kerk sterker worden, en daardoor zal er ook vrede komen.

Het gebed van de Vrouwe van alle Volkeren

Tijdens de verschijningen zou Maria dit gebed hebben gegeven:

Heer Jezus Christus,
Zoon van de Vader,
zend nu Uw Geest over de aarde.
Laat de Heilige Geest wonen in de harten van alle volkeren,
opdat zij bewaard mogen blijven voor verwording, rampen en oorlog.
Moge de Vrouwe van alle Volkeren,
[die eens Maria was,] of [de heilige Maagd Maria]
onze Voorspreekster zijn.
Amen

De belofte van het gebed

In de 38e boodschap van 31 december 1951 luidde het:

„De Vrouwe van alle Volkeren belooft hierbij dat zij die vragen, verhoord zullen worden, zo de Vader, de Zoon en de Heilige Geest het wil. Dit gebed is gegeven voor de verlossing van de wereld. Dit gebed is gegeven voor de bekering van de wereld. Bidt dit gebed bij alles wat gij doet. In de kerken en door moderne middelen zal dit gebed verspreid worden. De mensen dezer wereld zullen leren de Vrouwe van alle Volkeren, die eens Maria was, te vragen als Voorspreekster, opdat de wereld bevrijd zal worden van verwording, rampen en oorlog. Zeg dit uw theologen. Deze tijd is onze tijd. Kom voor deze beeltenis en vraag.”

De zinsnede „die eens Maria was”

Het gebed is vooral omstreden vanwege de zinsnede ’die eens Maria was’. Vanaf het begin heeft deze bijzin vragen opgeroepen, maar Ida Peerdeman zei dat de Vrouwe van alle Volkeren er op aangedrongen had dat dit zo moest blijven staan.

Het zou betekenen dat Maria voor het eerst in de geschiedenis niet alleen de katholieken, maar alle mensen aanspreekt, inclusief degenen die haar verworpen hebben en degenen die haar nog niet kennen. Velen begrijpen dit stukje uit het gebed niet en hebben hier veel moeite mee en zeggen „Maria blijft toch Maria?”

Een mogelijke verklaring hiervoor zou kunnen zijn dat Maria nu gekroond zou willen worden tot Vrouwe van alle Volkeren en niet meer het onbekende eenvoudige joodse meisje – zoals ze gekend was in haar omgeving – wil zijn. Zoals paus Benedictus XVI eens ’kardinaal Ratzinger’ was. Iedereen kende hem al die jaren als kardinaal Ratzinger, eenmaal tot paus verkozen heeft hij een andere naam gekozen, maar toch is hij dezelfde persoon gebleven. De Congregatie voor de Geloofsleer (2006) keurde de tekst van het gebed goed met de aanwijzing om de oorspronkelijke zinsnede ’die eens Maria was’ te veranderen in: ’de heilige Maagd Maria’.

De secretaris van de Romeinse Congregatie voor de Geloofsleer, Mgr. Angelo Amato, stelde in augustus 2005, kort nadat Joseph Ratzinger tot paus Benedictus XVI gekozen was, voor om de bijzin ’die eens Maria was’ te schrappen omdat die woorden mogelijk niet goed begrepen zouden worden.

Zienswijze van de Rooms-Katholieke Kerk

Paus Pius XII verwijderde tijdens zijn pontificaat (1939-1958) de titel Medeverlosseres (Coredemptrix) uit de kerkelijke documenten. Daarna volgde het Tweede Vaticaanse Concilie, dat de ramen van de Kerk voor de wereld opende en de dialoog aanging met de ’afgescheiden broeders’ die de rol van Maria nooit hadden gezien (uitgezonderd de oosterse kerken).

De titel ’Medeverlosseres’ werd door het concilie bewust gemeden en aan de titel ’Middelares’ (Mediatrix) werd slechts onder grote druk van een invloedrijke maximalistische minderheid een bescheiden plaats toegekend in een rijtje van andere traditionele Mariatitels.

Het Concilie merkt daarbij nadrukkelijk op dat „aan de waardigheid en werkdadigheid van Christus, de enige Middelaar, niets wordt afgedaan, niets wordt toegevoegd. Geen enkel schepsel immers kan met het mens geworden Woord en de Verlosser ooit op één lijn worden gesteld”.

In 1997 riep het Vaticaan in het Poolse Mariabedevaartsoord Częstochowa een theologische commissie bijeen, die de roep om dit dogma zou moeten bekijken. De zestien rooms-katholieke mariologen van deze commissie, aangevuld met vijf deelnemers uit protestantse en orthodoxe kerken, waren unaniem in hun besluit: dit dogma zou een breuk betekenen met de mariologische bakens die het Tweede Vaticaans Concilie heeft uitgezet. De Internationale Pauselijke Mariale Academie onderschreef deze conclusie. Kardinaal Ratzinger sprak zich openlijk en krachtdadig uit tegen zo’n dogma.

Onderzoek naar authenticiteit

Het Kerkelijk recht bepaalt dat de plaatselijke bisschop (en dus niet het Vaticaan) onderzoekt of een veronderstelde Mariaverschijning als echt kan worden gewaarmerkt. Het bisdom Haarlem deed zulks in 1955 en 1973 met de uitkomst, dat de openlijke verering van de ’Vrouwe aller volkeren’ niet werd toegestaan. Desondanks ontstond wereldwijd een beweging met Amsterdam als centrum.

Begin juni 1996, twee weken voor het overlijden van de hoogbejaarde Ida Peerdeman, verklaarde de toenmalige bisschop Henny Bomers van Haarlem dat hij geen bezwaar meer had tegen de cultus. Zijn opvolger ging verder. In 2002 werden de Amsterdamse verschijningen voor de hele katholieke wereld tot authentiek verklaard door de bisschop van Haarlem, Jos Punt.

Kapel van de Vrouwe

Sinds 1970 is er een Kapel van de Vrouwe van alle Volkeren in een villa aan de Diepenbrockstraat in Amsterdam-Zuid. In het gebouw is een klein klooster gevestigd van paters van het Allerheiligst Sacrament. In de kapel bevindt zich het schilderij van de Vrouwe dat in 1951 door de Duitse schilder Heinrich Repke uit Wiedenbrück gemaakt is op aanwijzingen van Ida Peerdeman.[1]

De boodschappen in boekvorm

De ’Boodschappen’ (1945-1959) werden uitgegeven in boekvorm, alsook de daarop volgende „Eucharistische Belevenissen” die lopen tot 1990. In 1996 stierf Ida Peerdeman. Haar uitvaartmis werd gecelebreerd door bisschop Bomers, die vlak tevoren de devotie van de Vrouwe van alle Volkeren in het bisdom Haarlem had vrijgegeven.

Vox Populi Mariae Mediatrici

Sinds 1991 bestaat er een katholieke beweging, Vox Populi Mariae Mediatrici („de stem van het volk voor Maria Middelares”), die zich inzet om de titel ’Medeverlosseres’ – theologisch de meest problematische van de drie titels – te verdedigen in vele publicaties, tijdens door haar georganiseerde congressen en dergelijke, met het doel de titel Medeverlosseres als een dogma te laten afkondigen. Deze beweging, onder leiding van de Amerikaanse lekentheoloog Mark Miravalle (die Ida Peerdeman persoonlijk gekend heeft), werft hiervoor handtekeningen in een petitie. De laatste cijfers dateren uit 2002 en spreken van meer dan „7 miljoen handtekeningen, afkomstig uit 150 landen, waaronder die van 550 bisschoppen en meer dan 40 kardinalen”.[2]

Gebedsdagen

Sinds 2009 worden jaarlijks op Pinksteren in de Beurs van Berlage gebeds- en ontmoetingsdagen ter ere van de Vrouwe van alle Volkeren georganiseerd. Dit zijn dagen waarop lezingen, getuigenissen, gebed en ontmoeting elkaar in een serene en ingetogen sfeer afwisselen. De gebeds- en ontmoetingsdagen bestaan verder uit muziek, het rozenkransgebed, aanbidding van het Allerheiligste en de eucharistieviering. De zaal van de karakteristieke Beurs van Berlage in Amsterdam baadt elk jaar in een gedempt licht, het schilderij van de Vrouwe kent een prominente plaats en wordt elk jaar prachtig versierd. Elk jaar komen er rond de 1200 mensen naar deze dag, waaronder ook bisschoppen en hoogleraren.

Weblinks

q2363255) op Wikidata  Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)

rel=nofollow

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow