Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Volledigedossiermethode

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

De volledigedossiermethode is een van de vier methodes die door Sackett[1] worden onderscheiden om tot een diagnose te komen.

Bij de volledigedossiermethode ondervraagt, en onderzoekt men, en worden testen uitgevoert. Deze methode is geschikt in de praktijk voor mesologie en osteopathie omdat bij aanvang van een onderzoek een brede benadering van groot belang is, om een goede indruk te krijgen van de gezondheidssituatie van de patiënt op dat moment. De patiënt moet in een zo breed mogelijk kader geplaatst worden. Wel is het essentieel om uiteindelijk te bepalen of er een bepaalde pathologie moet worden uitgesloten of aangetoond vanuit de reguliere geneeskunde, of dat een indicatie moet worden uitgesloten of aangetoond. De geneeskundige zou hierdoor veel eerder tot uitsluitingsdiagnostiek kunnen komen.

De vier methodes om tot een diagnose te komen

1 Patroonherkenning

Ten eerste is er de manier van patroonherkenning; een voorbeeld hiervan is een typische zona, wat een dusdanig herkenbaar patroon heeft, men zou het zelfs pathognomonisch kunnen noemen, zodat missen van de diagnose eigenlijk niet mogelijk is.

2 Volledige dossier methode

De tweede methode om tot een diagnose te komen. is de volledige dossier methode.

3 Beslisboom

De algoritmische aanpak, de beslisboom, is de derde methode van diagnostiek plegen en de laatste decennia zeer populair geworden, niet alleen in de medische wereld, maar ook daarbuiten in bijvoorbeeld de automechanica. Het is eigenlijk een standaardmethode die voor een groot aantal ziektebeelden reeds is uitgewerkt, zie hiervoor bijvoorbeeld de standaarden van de Nederlandse Huisartsen Vereniging, [2] doch in de praktijksituatie, met iets gecompliceerder gevallen, moeilijk bruikbaar is omdat niet van het onderzoek pad kan worden afgeweken. Iedere beslissing is in dit systeem dichotoom; ja/nee, net zoals bij een computer.

4 Hypothetico-deductieve methode

De vierde methode van Sackett is het gericht aftasten, hetgeen in de VS de hypothetico-deductieve methode wordt genoemd. In het tijdschrift "Huisarts nu", het maandblad van de Wetenschappelijke Vereniging van Vlaamse Huisartsen [3] wordt over deze methode een artikel geschreven, waarbij de visuele voorstelling van het proces van gericht aftasten mogelijk wordt via het zogenaamde diagnostisch landschap, waarbij vanuit een belangrijk symptoom van bovenaf, als van een heuvel, het omringende landschap van differentiële diagnosen met hun argumenten bekeken wordt.

Bronnen, noten en/of referenties

Referenties
  1. º Sackett D.L., Haynes R.B., Guyatt G.H. en Tugwell P.: Clinical epidemiologie (1991, Boston: Little, Brown & co.; 3-16)
  2. º Standaardboeken van het Nederlands Huisartsen Genootschap 1997
  3. º Huisarts Nu, Medische besliskunde, Maandblad van de Wetenschappelijke Vereniging van Vlaamse Huisartsen, (november 1996, februari 1999)
rel=nofollow
rel=nofollow