Vladimir Chodov

Vladimir Anatoljevitsj Chodov (Russisch: Владимир Анатольевич Ходов), geboren als Vladimir Samosjkin (Berdjansk, 1976 – Beslan, 3 september 2004) was een Oekraïense crimineel en terrorist.
Hij was een van de leiders van de gijzelingsactie in een school in Beslan.

Jeugd

Toen hij drie jaar oud was, hertrouwde zijn 39-jarige moeder Aleksandra met de 54 jaar oude Noord-Ossetische legeringenieur Anatoli Chodov, en verhuisde naar Elchotovo (een dorpje op 40 kilometer afstand van Beslan) waar ze in een ziekenhuis werkte als verloskundige. Anatoli adopteerde Vladimir en één jaar later, in 1980, werd een tweede zoon Boris geboren. Nadat beide ouders uit elkaar gingen, verhuisde Aleksandra met haar zonen naar Beslan, waar beiden naar de School Nummer Eén gingen die later aangevallen werd. Vladimir, die hier de naam Samosjkin gebruikte, onderscheidde zich van zijn medeleerlingen door goede uitslagen (oa voor Russisch), een haast ziekelijke ambitie, en een hautaine houding tegenover zijn leeftijdgenoten, terwijl Boris door de leraars als een hooligan bestempeld werd. Nadat beide kinderen de lagere school beëindigd hadden, keerden Aleksandra, Vladimir en Boris terug naar Elchotovo.

Islamitische terrorist

In 1996 werd Boris veroordeeld tot zeven jaar celstraf wegens moord. Tijdens een van zijn bezoeken aan de gevangenis van Majkop werd Vladimir in 1998 genoodzaakt te vluchten, nadat tegen hem een aanklacht wegens verkrachting was ingediend. Hij verbleef hierna twee jaar bij zijn grootvader in Berdjansk. Volgens de politie bezocht hij daarna islamististische kringen in de Russische deelrepubliek Adygea, volgde les in een madrassa in Karatsjaj-Tsjerkessië en vocht in Tsjetsjenië, eerst als kok bij de rebellengroep rond Roeslan Gelajev, maar toen die naar Georgië vluchtte, bij een groep rond Iljes Gortsjichanov.

Boris, die zich in de gevangenis tot de islam bekeerd had, kwam vervroegd vrij. Hij begon een handel met wapens en drugs uit Tsjetsjenië en ontvoerde op 1 juli 2003 een meisje van het dorp als bruid. Omdat zij met hem niet wilde huwen, haalde haar familie haar weg. Enkele dagen later kwam het tot een gevecht tussen haar neef en Boris, waarbij Boris gedood werd. Op de begrafenis van Boris kwam de al lang afwezige Vladimir in moslimkleren en in het gezelschap van twee bebaarde mannen (waarvan één later door de dorpelingen herkend werd onder de dode gijzelnemers van Beslan) het lijk opeisen voor een islamitische begrafenis. Hierna werd hij door de plaatselijke politie aangehouden en onder duistere omstandigheden weer vrijgelaten. De verantwoordelijke voor Beslan, Sjamil Basajev, beweerde later dat de politie Vladimir vrij liet in ruil voor de belofte voor de overheid te spioneren in de groep rond Basajev.

Nog in 2003 verloor het gezin Anatoli, wellicht ook door overlijden.

Volgens de politie had Vladimir dan al deelgenomen aan een "Taliban" trainingskamp in Galasjki (Ingoesjetië), en keerde hij na zijn vrijlating daar terug. Op 3 februari 2004, in Vladikavkaz, werden een jonge soldaat en een vrouw in zijn nabijheid het slachtoffer van een bom. Al op 21 februari werd Vladimir tot de hoofdverdachte verklaard nadat hij herkend was op een video-opname van een nabije bank die het doel van de aanslag was. Nadat bij een andere bekeerling in Elchotovo een wapenarsenaal was ontdekt, werd Vladimir Chodov opgenomen op de internet-"Gezocht" pagina's van de FSB, ook onder zijn codenaam "Abdullah". Hij kreeg ook de verantwoordelijkheid voor een mislukte aanslag op de trein van Moskou naar Vladikavkaz (dicht bij het treinstation van Elchotovo) in mei.

De gijzeling

Volgens inwoners van Elchotovo verbleef Vladimir in de zomer van 2004 gewoon bij zijn moeder. Op 1 september 2004 kwam hij ook in Beslan aan in een aparte wagen, met vier of vijf medestanders.

Een andere leider van de gijzeling stelde Vladimir aan de gegijzelden voor als "een van jullie, bereid om jullie allen neer te schieten." Volgens verschillende gegijzelden was Vladimir of Abdullah ook een van de wreedste gijzelnemers.

Tijdens de gijzeling werd Vladimirs moeder door de FSB gevraagd om haar zoon op te bellen. Zij vroeg haar zoon herhaaldelijk om de kinderen vrij te laten. Vladimir vroeg haar niet terug te bellen en nam afscheid.

Volgens verschillende versies was Vladimir Chodov de tweede gijzelnemer die gedood werd. Desondanks liepen geruchten dat hij de gijzeling overleefd had. Een foto van zijn lijk werd op internet gepubliceerd.

Na zijn dood

Na de gijzeling liepen allerlei soms wilde geruchten, o.a. over het aanbod aan een moeder om haar kinderen vrij te laten als ze een sjahida-riem zou dragen, over een familielid van zijn vader die dankzij Vladimir als een van de weinige mannen de gijzeling overleefde, en over het feit dat Vladimir de bestorming overleefd zou hebben, waarna hij zelfmoord zou gepleegd hebben in de gevangenis.

Sjamil Basajev claimde bijna een jaar later dat Vladimir Chodov een geheime agent van de FSB was, die overliep naar zijn groep en zo de inval in Noord-Ossetië vergemakkelijkte. Het relaas van Basaev bevatte een aantal manifeste onjuistheden. Een brief geschreven door 30 inwoners van Elchotovo stelde een al lang durende corruptie bij de lokale politie aan de kaak. De nieuwe minister van binnenlandse zaken van Noord-Ossetië, Soslan Sikojev sloot tegenover een journalist van Trud hoge bescherming voor de Chodovfamilie binnen de lokale politie niet uit.

Na de terroristische actie in Beslan werd in Elchotovo een volksvergadering gehouden waarop geëist werd dat Vladimirs moeder, Aleksandra Samosjkina uit het dorp, en zelfs uit Noord-Ossetiê verbannen zou worden. Ondertussen was zij al vrijgelaten door de FSB en naar een kennis in Vladikavkaz verhuisd.

Externe links

• (en) Familiegeschiedenis in Berdjansk, deels foutieve info van Prima.
• (en) "Zijn naam was eigenlijk Samosjkin." Ook verwijzing naar de verkrachting in Majkop.
• (en) Vladimir belet een Orthodoxe begrafenis van zijn broer Boris. Verwijzing naar Vladikavkaz.
• (ru) Eén en ander op een rijtje.

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties