Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Visstroperij

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Visstroperij is stroperij die gericht is op het vangen van vissen, zonder dat daar een vergunning voor verleend is. Het betreft dan plaatsen en/of tijdstippen (periode) waarbinnen het is verboden middels de Flora- en faunawet, als ook de middelen die daarbij gebruikt worden.

Fuiken

Zie Fuik voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Veel visstropers zetten fuiken uit, om ze vervolgens op een later tijdstip te legen. Veelal betreft dat dan paling, die momenteel overigens met uitsterven bedreigd wordt.

Peuren

Peuren oftewel poeren is een van de oudste vormen van vissen op paling.

Bij het peuren wordt de paling niet gevangen door middel van een vishaak, maar met een peur. Dit is een hoeveelheid wormen, meestal zo'n 30 stuks, aaneengeregen (in de lengte) met garen tot een grote ring. De peur wordt daarbij met een draad bijeengebonden. Bovenin de peur wordt aan de peurlijn een kegelvormig stuk lood (tussen de 20 tot 125 gram) geplaatst. Door de peur met de peurstok (± 1½ meter) vlak boven de bodem op en neer te bewegen waaiert deze als een paraplu uit, waarbij de geur van de wormen wordt verspreid. Dit geurspoor trekt de paling aan. Vaak gebeurt het peuren 's nachts, de visser houdt dan een zaklamp boven de peur. Het licht trekt de paling aan waardoor de paling heel makkelijk te vangen is. Men voelt (vaak vlak achter elkaar) dan de paling bijten / trekken, waarna met een ruk de stok met peur boven water getrokken (in de boot) wordt, waardoor de paling met z'n tandjes achter het opgerolde draad (met wormen) blijft haken, en op het droge valt.