Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Vermoeden (wiskunde)

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

In de wiskunde is een vermoeden een wiskundige uitspraak waarvan wiskundigen uitgaan dat deze waar is, terwijl er nog geen sluitend bewijs voor gevonden is. Wanneer het bewijs geleverd wordt, spreekt men van een stelling.

Ook een axioma is niet bewezen, maar verschilt hierin van een wiskundig vermoeden, dat axioma’s algemeen aanvaarde wiskundige regels of basisprincipes zijn die worden gebruikt om stellingen te bewijzen.

De term in context met andere begrippen

Elke wiskundige uitspraak valt in één van de volgende categorieën:

  1. bewezen
  2. weerlegd
  3. niet bekend of het bewijsbaar of weerlegbaar is
  4. bewezen dat het onafhankelijk is van het geaccepteerde systeem van axioma’s.

Uitspraken van de derde categorie zijn open vragen. Wanneer de experten verwachten dat de uitspraak waar is, noemt men deze een vermoeden in plaats van een open vraag'. De redenen om een open vraag als vermoeden te classificeren kunnen heel verscheiden zijn.

Soms kan de gebruikelijke term uit historische redenen afwijken van deze definities, omdat na verloop van tijd een stelling bewezen werd. Bijvoorbeeld: het Vermoeden van Bieberbach is intussen bewezen en dus niet langer een vermoeden maar een stelling.

Sommige wiskundige uitspraken blijven jarenlang vermoedens. Het bekendste voorbeeld, één van de extreemste gevallen, was de laatste stelling van Fermat, die van 1637 tot 1995 onbewezen bleef.