Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Valentijnsdag
| Valentijnsdag | ||
| Advertentie uit 1883 voor valentijnskaarten van het merk Prang | ||
| Advertentie uit 1883 voor valentijnskaarten van het merk Prang | ||
| Gevierd in |  Nederland.png){kind=small} België Verenigde Staten
| |
| Type | Themadag | |
| Belangrijkheid | Aandacht geven aan liefde | |
| Datum | 14 februari | |
Valentijnsdag, ook wel Sint Valentijnsdag, is een dag waarop geliefden elkaar extra aandacht geven met bijvoorbeeld cadeautjes, bloemen of kaarten. De dag wordt ook aangegrepen om iemand te laten weten dat je haar of hem erg leuk vindt. Valentijnsdag wordt gevierd op 14 februari. Paus Gelasius I riep in 496 14 februari uit tot de dag van de Heilige Valentijn.[1] Echter, pas vanaf de 14e eeuw werd het een feestdag waarop liefde en romantiek werden gevierd.
Historische achtergrond
Er waren verschillende vroegchristelijke heiligen met de naam Valentijn of Valentinus. Op 14 februari gaat het over Valentijn van Rom (Valentinus presb. M. Romae) en Valentijn van Terni (Valentinus ep. Interamnensis M. Romae). Het is niet helemaal duidelijk of het over dezelfde persoon gaat.
Valentijn van Rome was een priester (presbyter) in Rome, die in 269 de marteldood stierf en langs de Via Flaminia begraven werd. Relikwieën van de heilige Valentijn werden bewaard in de kerk en de catacomben van San Valentino in Rome, die gedurende de hele Middeleeuwen een belangrijke bedevaartsplaats bleef, tot de relikwieën tijdens het pontificaats van Nicolaus IV overgebracht werden naar de kerk van Santa Prassede. De met bloemen gekroonde schedelrelikwie wordt bewaard in de basiliek Santa Maria in Cosmedin in Rome. Andere relicten bevinden zich nu in de karmelietenkerk in de Whitefriar Street in Dublin.
Valentijn van Terni was bisschop van Interamna in Italië, dat nu Terni heet. Hij zou tijdens de vervolging door keizer Aurelianus in het jaar 273 de marteldood gestorven zijn. Hij werd eveneens aan de Via Flaminia begraven, maar apart van Valentijn van Rome. Zijn relikwieën bevinden zich in zijn basiliek in Terni.
Zijn graf werd druk bezocht, vooral door verloofden die zijn zegen over hun toekomstig huwelijk wilden afsmeken. St.-Valentinus wordt vaak afgebeeld met het zwaard waarmee hij onthoofd is.
Feest van de romantische liefde
Het Valentijnsfeest van de romantische liefde, zoals dat tegenwoordig gevierd wordt, dankt zijn ontstaan aan Geoffrey Chaucer[2], die in zijn gedicht Parliament of Fowls (1380-1382)[3] deze versregels schreef:
- For this was on seynt Volantynys day
- Whan euery bryd comyth there to chese his make
- ’Want dit was op Sint-Valentijnsdag
- Als elke vogel daar zijn maatje komt kiezen’
Waarom Chaucer en andere middeleeuwse hoofse romantische dichters besloten om Valentinus in verband te brengen met vogels en geliefden die hun partners kiezen, is een even groot mysterie als de identiteit van de oorspronkelijke Valentinus.
In de Verenigde Staten is men, uit commercieel oogpunt, begonnen met de nadruk van anonieme liefde naar liefde. Valentijnsdag is in België en Nederland in korte tijd, sinds midden jaren 90, een groot commercieel succes geworden: cadeauwinkels, boekwinkels, lingeriewinkels en bloemenwinkels profiteren hiervan. Ook de Nederlandse posterijen deden hieraan mee, door een valentijnspostzegel uit te geven. In 2007 deed 35 procent van de Nederlanders iets aan Valentijnsdag, in 2011 was dat gedaald tot 29 procent en in 2012 tot 24 procent.[4] In 2015 daalde het verder naar 21 procent.[5]
Legenden
Volgens de versie van de Legenda aurea[6] werd Sint-Valentijn om zijn geloof vervolgd en persoonlijk ondervraagd door de Romeinse keizer Claudius II. Claudius was onder de indruk van Valentijn en probeerde hem onder doodsbedreigingen over te halen tot het heidense geloof van de Romeinen. Valentijn weigerde en probeerde zelfs Claudius te bekeren tot het christendom, waarna hij veroordeeld werd tot de dood. Vlak voor zijn executie zou hij een wonder verricht hebben, door de blinde dochter van zijn cipier te helen.
Aangezien de Legenda aurea geen verband heeft met sentimentele liefde, is er in moderne tijden een portret van Valentijn gefabriceerd, dat hem weergeeft als een priester die weigerde een tot op heden onbekende wet van Claudius II, die het jonge mannen verbood te trouwen, uit te voeren. De keizer zou dit gedaan hebben om zijn leger te verbeteren, in de veronderstelling dat getrouwde mannen slechtere soldaten waren. De priester Valentijn voerde echter in het geheim de trouwplechtigheden uit. Toen Claudius hierachter kwam, liet hij Valentijn arresteren.
De gewoonte om „Valentijnen", mooie bewerkte kaartjes, te versturen begon pas in de zeventiende eeuw. Ze werden zelf gemaakt door degene, die ze verzond. Ook de versjes waren „eigen maaksels".[7]
Religieus verbod
In de islamitische landen Oezbekistan, Turkmenistan, Maleisië, Indonesië, Iran, Saoedi-Arabië en Pakistan is het vanuit de religie verboden om Valentijnsdag te vieren.[8]
Galerij
-
Engels feestje in 1863
-
Valentijnskaart uit 1909
-
Valentijnsboom in
San Diego
Bronnen, noten en/of referenties
|
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Valentijnsdag op Wikimedia Commons.