Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Tom Poes en de paspoort

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Tom Poes en de paspoort is een ballonstripverhaal uit de Tom Poes reeks. Het verscheen als album in 1978 bij uitgeverij Oberon.

Verhaal

De oude tovenaar Hocus Pas verveelt zich, en om zich te amuseren tovert hij een poort tevoorschijn tussen Huig (huidig) en Oer (de oertijd). Hij schakelt Bul Super en Hiep Hieper in om "klanten" te vinden, en de eerste ongelukkigen zijn Heer Bommel en Tom Poes. Hocus Pas gaat zich verkneukelen aan hun avonturen in de oertijd; vanuit de poort kijkt hij toe. Maar er is iets misgegaan, want zijn evenbeeld verschijnt ook in de oertijd. Ook de twee boeven blijken voorgangers te hebben.

De oer-hocus schakelt de oer-boeven in om Heer Bommel en Tom Poes te vangen. Zij denken echter dat het om de oer-versie gaat, want die zijn er ook; een zwarte poes en een lichtbruine beer. Zij maken kennis met Heer Bommel en Tom Poes, en beleven avonturen met oer-dieren.

Super en Hieper kregen een zak goud als beloning, maar merken later dat het letterlijk om het slijk der aarde gaat. Daarop gaan ze verhaal halen bij Hocus Pas. Ze dwingen hem door de poort te gaan, maar hij sleurt hen mee de oertijd in. Later komt Hocus zijn oerversie nu echt tegen, en dat botst. Ze gebruiken hun toverkrachten tegen elkaar. Na een lange strijd zijn ze allebei hun krachten kwijt. Daardoor verdwijnt ook de poort, en blijven alleen de hedendaagse figuren over in het heden. De goede afloop wordt in beide tijdperken gevierd met een maaltijd.

Zoals vaker is de titel een woordspeling; Hocus PAS tovert een POORT.

Bron

  • Tom Poes en de paspoort, uitgeverij Oberon, 1978.