Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Tom Poes en de namaker

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Tom Poes en de namaker is een ballonstripverhaal uit de Tom Poes reeks. Het verscheen als album in 1977 bij uitgeverij Oberon.

Verhaal

Heer Bommel ontdekt in zijn tuin een vreemde bol tussen zijn bloemen. Als hij die wil verwijderen, verschijnt er een oog. Hevig geschrokken gaat hij Joost er bij halen, maar die kan niets vinden. Als ze samen gaan kijken blijkt de bol inderdaad weg te zijn. Joost denkt dat Heer Bommel zich iets inbeeld.

Later overpeinsd Heer Bommel binnen wat er gebeurd kan zijn. Hij weet niet dat hij begluurd wordt. Hij begint vreemde geluiden te horen, en twijfelt toch aan zichzelf. Uiteindelijk ontdekt hij wat het geluid veroorzaakt: een robot, die namaakt wat iemand nodig vind. Heer Bommel klaagde hardop dat hij maar één pijp heeft, dus ging de robot ze namaken. De bedoeling is goed, maar helaas gebruikt de namaker daarvoor alles wat voorhanden is.

Dit leidt algauw tot toestanden, waarbij commisaris Bulle Bas Heer Bommel op heterdaad betrapt op valsmunterij. De uitleg van Heer Bommel gelooft hij uiteraard niet. Bulle Bas sluit de namaker op in Bommelstein, maar die laat zich niet tegenhouden. Eenmaal ontsnapt wordt het steeds erger, en blijkt professor Prlwytzkofsky de uitvinder te zijn. Met Tom Poes zet hij de achtervolging in.

Heer Bommel weet in de consternatie te vluchten, maar de namaker heeft zich op hem ingesteld, en volgt hem dus, met steeds nieuwe problemen tot gevolg. Want de namaker neemt alles letterlijk, dus je moet erg op letten met wat je zegt.

Heer Bommel vlucht steeds verder, maar leert niet te zwijgen tegen de robot. Als hij opmerkt dat er maar één zo'n ding is, is het hek van de dam: de namaker gaat zichzelf namaken. Algauw zijn er tientallen. De politie is massaal onderweg naar deze plek des onheils.

Maar de professor en Tom Poes arriveren eerder. Prlwytzkofsky is blij al die klonen te zien, maar Heer Bommel niet. Dan arriveert de politiemacht. Zij weten nog niet dat Prlwytzkofsky de uitvinder is, en willen Heer Bommel nog steeds oppakken. Daarom vlucht hij weer, samen met Tom Poes en veel namakers. De trein waarmee ze vluchten wordt echter op politiebevel naar een doodlopend spoor geleid. Daarop lopen ze de woestijn in. Tom Poes komt op een idee, en daarmee beginnen de namakers zichzelf te vernietigen. Als de politie en de professor aankomen, is er weinig van over. Prlwytzkofsky is kwaad, en dan pas merkt Bulle Bas dat Prlwytzkofsky de uitvinder is, en wil hem arresteren. Maar ziet daar toch vanaf nu duidelijk is hoe de vork in de steel zit. Ze keren terug naar Bommelstein en vieren de goede afloop.

Bron

  • Tom Poes en de namaker, uitgeverij Oberon, 1977.