Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Ng Sauw Tjhoi
Ng Sauw Tjhoi (Jakarta, Indonesië, 1957) is een VRT-journalist van Chinese origine.
Sinds 1991 werkt hij achtereenvolgens voor volgende programma's.
- Radio 1
- De Brug / De Cultuurschok (presentator en reportages)
- Lopend Vuur (reportages)
- Piazza (documentaires)
- Stories (reportages en co-eindredacteur)
- Joos (opstart, reportages en redactie)
- Passato (redacteur)
- 100j Radio reeks (under cobstruction)Sjabloon:Feit? Tussendoor maakte Ng Sauw Tjhoi ook tientallen reportages en bijdragen voor: Voor De Dag, De Ochtend, Vandaag en andere programma's van de Nieuwsdienst.
- TV-2
- Couleur Locale (televisiereportages en redacteur)
- Koppen (reportages in Irak)
Sinds 2000 heeft Tjhoi zich gespecialiseerd in berichtgeving en analyse over de opkomende wereldmogendheid China.
Opmerkelijk journalistiek werk hierover:
- radiodocumentaire "Tomaten van de Dood" (Piazza, 2000) over de 54 Chinese illegale asielzoekers gestikt in een vrachtwagencontainer vol tomaten in Zeebrugge.
- radiodocumentaire "China 15 jaar na Tiananmen" (Piazza, 2004) over de ontwikkelingen in het China na Mao
- radiodocumentaire "Vlaamse Gaaien in Sjanghai" (Piazza, 2005) over Vlamingen en de zakenwereld in China.
- radioreeks "China on my mind" samen met romanschrijfster Lulu Wang, tiendelige serie waarin Tjhoi op zoek gaat naar zijn Chinese ziel (Stories, 2008)
- 24-delige radioreeks in Sporza Olympia (2008) nav de Olympische Spelen trekt Tjhoi heel China rond (Urumqi – Shanghai, Beijing – Guangzhou, Xi'an, ...)
- reportgaes en bijdragen over items omtrent China in radioprogramma's op Klara en Radio 1 ("Feyten en Fillet", "Nieuwe Feiten", RadioNieuws, De Ochtend, Vandaag, ....)
Het meest recent radiowerk was afgelopen zomer te beluisteren op Radio 1 (De Ochtend en Vandaag): "Dreigt er een Geel Gevaar?" over Chinese investeringen in Vlaanderen.
Over China publiceerde hij "Made in China" samen met economist-filosoof Marc Vandepitte (2006, EPO/Radio-1), "China Express" (2008, EPO/Radio-1) en zijn derde boek zou in het najaar van 2013 verschijnen.
In 2001 wordt de radiodocumentaire "Manilla-Dikkebus" van Ng SauwTjhoi genomineerd voor de Nederlands-Vlaamse prijs van het geluidsfestival "Grenzenloos Geluid". Over Filippijnse vrouwen die trouwden met Westvlaamse boeren in de Westhoek. Deze documentaire leidde tot parlementaire vragen en een wettelijk verbod op dubieuze huwelijksbureau's.
Ng Sauw Tjhoi wint tweemaal de Radiopersprijs van "het Gemeentekrediet" (1998, met de radioreportage over integratie van migranten en de naturalisatieprocedure "Bloemkool met Witte Saus", uitgezonden in Lopend Vuur), die nu de Belfiusperprijs heet (2013, de vijftigste editie, met de radioreportage "Brussel-Westside Story, over stadsbendes, uitgezonden in Joos).
Samen met VRT-gerechtsjournaliste Machteld Libert wordt Tjhoi genomineerd voor de "Prix Italia" (2004) voor hun driedelige radiodocumenairereeks "Tango met de Duivel" over levenslang veroordeelde gevangenen in Leuven-Centraal.
Ng Sauw Tjhoi werkte op het kabinet van Koninklijk Commissaris voor het Migrantenbeleid Paula D'Hondt (1989–1991) en was stafmedewerker bij de Volkshogeschool Elcker-ik (1981–1988). Hij werkte ook als jeugdwerker in het Marokkaans jeugdhuis Rzoezie in Mechelen (1988– 1989). Hij was sterk betrokken bij de grote antiracisme petitiecampagne Objectief 479.917. Op de VRT presenteerde hij het eerste multiculturele radiomagazine "De Brug" en leidde hij de interne VRT-werkgroep "Multicultureel".
Hij is geboren in Indonesië en behoort tot de Chinese (Hakka) minderheid. Zijn ouders ontvluchtten in 1958 het land omwille van de slechte toekomstmogelijkheden voor de vijf kinderen, veroorzaakt door discriminerende regeringsmaatregelen ten opzichte van Chinezen in Indonesië.