Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Thea Hilhorst
Thea Hilhorst | ||
Persoonlijke gegevens | ||
Volledige naam | Dorothea J.M. Hilhorst | |
Nationaliteit | Nederlandse | |
Werkzaamheden | ||
Vakgebied | Ontwikkelingshulp | |
Universiteit | Wageningen Universiteit | |
Soort hoogleraar | bijzonder hoogleraar |
Dorothea J.M. (Thea) Hilhorst (1961) is sinds 2006 bijzonder hoogleraar humanitaire hulp en wederopbouw aan de Wageningen Universiteit.[1] Ze houdt zich veel bezig met NGO's.
Hilhorst promoveerde in 2000 op de studie Records and reputations. Everyday politics of a Philippine development NGO. Daarnaast is ze auteur van meerdere wetenschappelijke publicaties, onder andere een studie naar niet-gouvernementele organisaties, The Real World of NGOs. Discourses, Diversity and Development (2003). Ze is betrokken bij meerdere ontwikkelingsprojecten rondom Rwanda en in 2005 ontving ze een VIDI-subsidie van het NWO.[2] In 2014 neemt ze deel aan de jury voor de uitreiking van de Dick Scherpenzeel Prijs.[3]
Enkele boeken
- Dorothea Hilhorst, Records and reputations. Everyday politics of a Philippine development NGO. Wageningen, Ponsen & Looyen, 2000. Proefschrift met samenvatting in het Nederlands. 262 p.
- Dorothea Hilhorst, The Real World of NGOs. Discourses, Diversity and Development. Londen, ZED Publications, 2003. 288 p.
- Dorothea Hilhorst (redactie), Mapping Vulnerability. Disasters, Development and People. Londen, Routledge, 2004. 236 p.
- Dorothea Hilhorst, Disaster, Conflict and Society in Crises. Everyday Politics of Crisis Response. Londen, Routledge, 2013. 304 p.
Externe links
Bronnen, noten en/of referenties
|