Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Taurine
Taurine of 2-aminoëthaan-sulfonzuur is een organisch zuur met een sulfonzuurgroep en een aminogroep. Taurine is een aminosulfonzuur en geen aminozuur en kan daarom geen peptiden vormen. Het wordt in de stofwisseling geproduceerd als een afbraakproduct van het aminozuur cysteïne.
Geschiedenis
Taurine werd in 1827 geïsoleerd uit ossengal door de scheikundige Leopold Gmelin en de anatoom/fysioloog Friedrich Tiedemann. Zij gaven het eerst de naam gal-asparagine. Het is aanwezig in gal als taurocholisch zuur, een cholzuuramide waaruit het door zure hydrolyse kan vrijkomen. De term taurine is afgeleid van het Griekse woord tauros voor ’stier’ en werd voor het eerst genoemd in de vakliteratuur in 1838.
Chemisch
Taurine is een kleurloze kristallijne substantie, met chemische samenstelling C2H7NO3S. Het wordt afgebroken vanaf 300 °C en smelt bij 328 °C.[1] Het kan tot ca. 100 g/l in water worden opgelost. De hoge oplosbaarheid in water en het hoge smeltpunt is verklaarbaar door de vorming van het dipolair ion (zwitterion) (H3N+−C2H4−SO3−).
Taurine wordt industrieel geproduceerd door de chemische additie van sulfiet bij aziridine (ethyleenimine).[1]
Gebruik
Sommige mensen nemen taurinesupplementen als medicijn tegen hartfalen, hoge bloeddruk, leveraandoeningen (hepatitis), hoge cholesterol (hypercholesterolemie) en om taaislijmziekte (cystische fibrose) te behandelen. Andere toepassingen zijn epileptische aanvallen, autisme, aandachtstekortstoornissen (ADHD), oogproblemen (aandoeningen van het netvlies), diabetes, psychose en alcoholisme. Het wordt ook gebruikt om de mentale prestaties te verbeteren, om de bijwerkingen van chemotherapie te voorkomen en als antioxidant.
Werking
Tot de taken van taurine in de stofwisseling behoort de vorming van galzuurconjugaten, het beïnvloeden van signaaloverdracht en de potentiële rol in de ontwikkeling van het centrale zenuwstelsel en de hartfunctie.
Celmembraan
Taurine stimuleert de opname en membraanbinding van calcium. Het ondersteunt het transport van natrium en kalium door het celmembraan. Hierdoor wordt het membraanpotentiaal ondersteund, wat gepaard gaat met een toename van de contractie en een antiaritmisch effect op het hart.
Antioxidant
Taurine is een krachtige antioxidant en kan het weefsel beschermen tegen oxidatieve schade. Antioxidanten beschermen de lichaamscellen tegen beschadiging door chemische reacties met zuurstof (oxidatie).
Een tekort aan taurine leidt tot immuunsysteemstoornissen.
Nieren
Een lage taurineconcentratie in de spieren is een kenmerk van een chronisch nierfalen.[2]
Er zijn aanwijzingen dat taurine een gunstige invloed heeft bij nierinsufficiëntie, maar andere studies lijken te suggereren dat energiedranken die taurine bevatten vermeden moeten worden bij nierinsufficiëntie.
Ontstekingsremmend
In dierproeven werd aangetoond dat taurine een ontstekingsremmend effect heeft. Taurinegebrek in het weefsel, vooral in longweefsel, leidt tot ontsteking. Onderzoekers van de School of Pharmacy van de Universiteit van Londen ontdekten dat taurine de door alcohol veroorzaakte leverschade kan verminderen.[3] Een prestatiebevorderend effect kon in een studie met duursporters niet worden aangetoond. Soms wordt een placebo-effect verondersteld.
Er zijn aanwijzingen dat taurine een gunstige invloed heeft bij longontsteking.
Bloeddruk
In dierproeven met ratten verlaagde taurine de bloeddruk.[4] Wanneer het gelijktijdig met zout werd toegediend, leidde het tot levensbedreigende hypernatriëmie.
Stofwisseling
In dierproeven met ratten versnelde taurine de stofwisseling door de insulinespiegels te beïnvloeden. De invloed op de stofwisseling via insuline kon niet worden bevestigd bij de mens.
Inname van exogene taurine kan ook nuttig zijn bij bepaalde stofwisselingniveaus bij taaislijmziekte (mucoviscidose).
Training
Andere studies suggereren dat een extra inname van 6 g taurine per dag over een periode van één week de capaciteit tijdens de training kan verhogen.[5]
Potentieel levensverlengend
Een studie uit 2023 maakte ophef in de pers omdat hierin tot uiting kwam dat suppletie met taurine in muizen en apen levensverlengende invloed had.[6]
Verwijzingen
- ↑ 1,0 1,1 (de) RÖMPP encyclopedie, lemma Taurin, https://roempp.thieme.de/roempp4.0/do/data/RD-20-00298
- º Suliman, Mohamed E et al. Accumulation of taurine in patients with renal failure. Nephrology, dialysis, transplantation : official publication of the European Dialysis and Transplant Association - European Renal Association vol. 17,3 (2002): 528-9. doi: 10.1093/ndt/17.3.528
- º Timbrell, J A et al. The in vivo and in vitro protective properties of taurine. General pharmacology vol. 26,3 (1995): 453-62. doi: 10.1016/0306-3623(94)00203-y
- º Guan, Lin, and Peng Miao. The effects of taurine supplementation on obesity, blood pressure and lipid profile: A meta-analysis of randomized controlled trials. European journal of pharmacology vol. 885 (2020): 173533. doi: 10.1016/j.ejphar.2020.173533
- º Kurtz, Jennifer A et al. Taurine in sports and exercise. Journal of the International Society of Sports Nutrition vol. 18,1 39. 26 May. 2021, doi: 10.1186/s12970-021-00438-0
- º Parminder Singh et al., Taurine deficiency as a driver of aging. Science 380, eabn9257 (2023). doi: 10.1126/science.abn9257
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Taurine op Wikimedia Commons.
