Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Tarzanbocht
De Tarzanbocht is de eerste bocht op Circuit Park Zandvoort. De bocht is sinds de opening van het Zandvoortse circuit (in 1948) vast onderdeel van het parcours.
Vorm
De bocht heeft een lichte verkanting; de buitenzijde ligt dus iets hoger dan de binnenkant. Aan de binnenzijde is het asfalt voorzien van verhogingen, welke in jargon kerbstones worden genoemd. In deze kerbstones zitten kleine putten verwerkt, zodat het water uit de Tarzanbocht ongemerkt wordt afgevoerd, zonder dat er plassen op het asfalt komen te staan. Aan de buitenzijde ligt een immense grindbak, met daarachter door bandenstapels beschermde vangrails. Raceauto's die uit de bocht vliegen, worden dus flink afgeremd.
Veiligheid
Aan de binnenzijde is een baanpost geplaatst, vanwaaruit OCA-marshals[1] vlagsignalen kunnen geven aan de coureurs. Aan de buitenzijde staat een reddings- of kraanwagen opgesteld, zodat in geval van noodsituaties snel assistentie kan worden verleend. Zowel aan de binnen- als buitenzijde staan achter vangrails blusmiddelen geplaatst.
Snelheid
Op het rechte stuk wordt vol-gas gereden, dus er moet voor de Tarzanbocht flink worden afgeremd en teruggeschakeld. Over het algemeen wordt deze bocht in tweede of derde versnelling genomen, maar dit is natuurlijk grotendeels afhankelijk van het type raceauto. Toeschouwers hebben vanuit de hoger gelegen duinen goed zicht op de acties op de baan. Maar ook vanaf de hoofdtribune en het pitsdak is de bocht goed zichtbaar. Ook bij fotografen is de bocht een geliefde stek, vanwege de vele mogelijkheden.
Naam
Over het ontstaan van de naam van de Tarzanbocht doen twee verhalen de ronde. Het eerste verhaal is dat er vroeger een duinaardappelveldje gelegen was van een eigenaar met een uiterlijk gelijkend aan Tarzan (en dan die uit film uit 1932 met Johnny Weissmuller). Het tweede verhaal is dat de bocht simpelweg een slinger maakt, zoals Tarzan dat deed in de films.
Crashes
De Tarzanbocht is wereldberoemd bij alle raceliefhebbers. Ten eerste omdat hier fraaie inhaalacties (zowel binnendoor als buitenom) mogelijk zijn, maar ten tweede ook vanwege de zware crashes die er in het verleden zijn gebeurd, waaronder de spectaculaire ongevallen van Gilles Villeneuve (1979, Formule 1), Derek Daly (1980, Formule 1), Andrea de Cesaris (1981, Formule 1), René Arnoux (1982, Formule 1) en Chantal van der Sluis (Renault Clio Cup). Ook tv-presentator/Formule 1-commentator Olav Mol vergaloppeerde zich eens flink met een Renault Mégane. De Tarzanbocht is in veel wedstrijden een beslissende rol gespeeld.
Bronnen, noten en/of referenties
|