Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Sociaal wooncomplex "Ieder zijn huis" in Evere (1952-1961)

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Inleiding

Het wooncomplex is ontworpen voor de coöperatieve maatschappij in 1952-1961 en is gebouwd is Evere Brussel Het is een gebouw op pijlers dat in grote mate is beïnvloed door l'Unité d'Habitation van Le Corbusier in Marseille. In die wooneenheid bedient eenzelfde galerij appartementen verdeeld over drie bouwlagen, een opstelling die de kans moet vergroten om de buren te ontmoeten. De architectuur wordt verlevendigd met felle kleurtoetsen en met kunstwerken.

Indeling van het gebouw

De met meerdere verdiepingen flat is een doosvormige volume, 90m lang, 9 meter breed en met een hoogte van 50m. Het volume wordt verhoogd door 'pilotes' en heeft een perfecte noord-zuid oriëntatie. De integratie van de openbare ruimte in de flat was de enige aanvaardbare manier naar een huis voor 400 mensen in één gebouw. Daarom heeft het gebouw 4 galeries, gelegen aan de gevel en dus genietend van licht en ventilatie. In Le Corbusier's Unité-concept zijn de doorgangrichtingen gelegen in het midden en daarom donkerder. Die vier galerijen geven toegang tot de appartementen, elke galerie heeft 3 niveaus. Het gebouw heeft 4 verschillende typen appartementen: op het eerste niveau bevinden zich de kleine appartementen en de ingangen van de bovenste en onderste appartementen , bereikbaar via trappen.

De kleinste appartementen en grootste appartementen zijn gelegen op het einde. Oorspronkelijk werden verschillende typen appartementen geuit door de toegangsdeuren en hun verschillende kleuren. De appartementen zijn overwegend open ruimten. De weinige scheidingen in de ruimte worden gerealiseerd door schuifwanden of kasten. Willy Van Der Meeren gaf de voorkeur aan een open ruimte voor de ontwikkeling van gezinsleven te stimuleren.

Helaas zijn de galerijen onlangs gesloten voor het publiek als gevolg van veiligheid.

Architect

Willy Van Der Meeren Hij was een Belgische architect. Hij volgde zijn opleiding in de modernistische architectuurschool Ter Kameren in Brussel. Hij debuteerde eind jaren veertig. Typisch voor Van Der Meeren was zijn interesse in de constructie en massaproductie, en zijn sociale bewogenheid. Een van de beginselen van Ter Kameren was dat architectuur een zaak voor de massa is, en niet voor het individu. Hij wordt tevens beschouwd als een van de belangrijkste Belgische meubelontwerpers van de naoorlogse periode. Willy Van Der Meeren: "De galerijen moeten echt fungeren als straten: het gebouw werd nooit afgesloten en iedereen kon vrij wandelen via het gebouw. De deurbellen zijn niet gelegen in een gemeenschappelijke ingang, maar apart aan de deur van elk appartement."

Bronnen