Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Snuitkever

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Snuitkevers
Een vrouwlijke snuitkever (Rhopalotria dimidiata)
Een vrouwlijke snuitkever (Rhopalotria dimidiata)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Arthropoda (Geleedpotigen)
Klasse:Insecta (Insecten)
Orde:Coleoptera (Kevers)
Onderorde:Polyphaga
Infraorde:Cucujiformia
Superfamilie
Curculionoidea
Latreille, 1802
rel=nofollow

De snuitkevers oftewel Curculionoidea is een groep kevers die een aantal families omvat. Er zijn ongeveer 60.000 soorten waarvan een aantal zeer berucht is om de schade die toegebracht wordt door de vraat aan granen en andere planten die dienen als voedsel voor de mens.

Snuitkevers danken de naam aan de soms sterk verlengde kop met de tasters die vaak in het midden of helemaal vooraan zitten. Sommige soorten hebben een minder sterk verlengde snuit en er zijn ook kevers uit andere infraorden die een wat verlengde 'snuit' hebben, zodat bij een aantal soorten verwarring kan ontstaan.

Ook de familie Cuculionidae wordt met de naam snuitkevers aangeduid.

Taxonomie

De Classificatie van de Curculionoidea is in voortdurende ontwikkeling. De actuele norm in naamgeving wordt sinds 1999 aangegeven door Alonso-Zarazaga & Lyal. Het is ook deze classificatie die gevolgd wordt in het Europese project Fauna Europaea. In 2007 presenteerden Oberprieler et al. een meer vereenvoudigde classificatie die bij een deel van de taxonomisten gehoor vindt. Oberprieler et al. gaat in indeling niet verder dan het niveau van tribus (geslachtengroep) en bepaalt nog niet de norm voor classificatie.

Ter vergelijking worden beide classificaties weergegeven. Voor de Curculionidea wordt dit getoond tot op het niveau van onderfamilie. De getallen tussen haakjes geven het aantal verdere indelingen weer.

Snuitkever (close-up)

classificatie volgens Alonso-Zarazaga & Lyal (1999[1], 2002[2])

Curculionoidea (18)

classificatie volgens Oberprieler et al. (2007[3])

Curculionoidea (7)


Referenties

  1. º Alonso-Zarazaga (M.A.) & LYAL (C.H.C.). A World Catalogue of Families and Genera of Curculionoidea (excepting Scolytidae and Platypodidae). Barcelona, Entomopraxis, in collaboration with The Natural History Museum, London, and the Museo Nacional de Ciencias Naturales (CSIC), Madrid, 1999, 316pp.
  2. º Alonso-Zarazaga (M.A.) & LYAL (C.H.C.). (2002) Addenda and corrigenda to ‘A World Catalogue of Families and Genera of Curculionoidea (Insecta: Coleoptera)’. In: Magnolia Press, Zootaxa, nr.63, 2002, pp.1–7.
  3. º Oberprieler (R.G.), Marvaldi (A.E.) en Anderson (R.S.). Weevils, weevils, weevils everywhere. In: Zhang, Z.-Q. & Shear, W.A. (Eds).Linnaeus tercentenary: progress in invertebrate taxonomy. Magnolia Press, Zootaxa, nr.1668, 2007, pp.491-520.
rel=nofollow

Geannoteerde literatuur

De volumes 10 en 11 van Die Käfer Mitteleuropas vormen het meest volledige determinatiewerk voor de midden-europese snuitkevers (Duitstalig). Naast determinatiekenmerken en -sleutels wordt een minimum aan faunistische gegevens vermeld.

  • Freude (H.), Harde (KW) en Lohse (GA). Die Käfer Mitteleuropas. Bruchidae - Curculionidae I. Keltern, Goecke & Evers, vol.10, 1981, 310pp.
  • Freude (H.), Harde (KW) en Lohse (GA). Die Käfer Mitteleuropas. Curculionidae II. Keltern, Goecke & Evers, vol.11, 1983, 342pp.

De vier volumes van Faune de France (Franstalig) vormen een geschikte aanvulling op Freude, Harde en Lohse. Het bereik van snuitkeversoorten verruimt hiermee tot het middellands zeegebied. De faunistische beschrijvingen per soort zijn uitgebreid.

  • Hoffmann (A.). Coléoptères Curculionidae. (I Partie). Parijs, Librairie de la Faculté des Sciences, Faune de France, vol.52, 1950, 486pp.
  • Hoffmann (A.). Coléoptères Curculionidae. (II Partie). Parijs, Federation Française des Societes des Sciences Naturelles, Faune de France, vol.59, 1954, 720pp.
  • Hoffmann (A.). Coléoptères Curculionidae. (III Partie). Parijs, Federation Française des Societes des Sciences Naturelles, Faune de France, vol.62, 1958, 632pp.
  • Tempere (G.) en Pericart (J.). Curculionidae. Quatrieme Partie. Complements Corrections et Reportoire. Parijs, Federation Française des Societes des Sciences Naturelles, Faune de France, vol.74, 1989, 534pp.

Een deel van Freude, Harde en Lohse is gebaseerd op de publicaties van Lothar Dieckmann. De zeven volumes van Dieckmann (Duitstalig)laten ruimte voor faunistische informatie. De determinatiekenmerken zijn in deze volumes meer gedetailleerd.

  • Dieckmann (L.). Curculionidae 1. Ceutorhynchinae. Insektenfauna der DDR, 1972, 125pp.
  • Dieckmann (L.). Curculionidae 2. Rhinomacerinae, Rhynchitinae. Insektenfauna der DDR, 1974, 50pp.
  • Dieckmann (L.). Curculionidae 3. Apioninae. Insektenfauna der DDR, 1977, 137pp.
  • Dieckmann (L.). Curculionidae 4. Brachycerinae, Otiorhynchinae. Insektenfauna der DDR, 1980, 166pp.
  • Dieckmann (L.). Curculionidae 5. Tanymecinae, Leptopiinae u.a. Insektenfauna der DDR, 1983, 125pp.
  • Dieckmann (L.). Curculionidae 6. Erirhinae. Insektenfauna der DDR, 1986, 63pp.
  • Dieckmann (L.). Curculionidae 7. Ellescini u.a. Insektenfauna der DDR, 1988, 104pp.

Verdere literatuur voor gespecialiseerde snuitkevergroepen. Palm presenteert uitstekend illustratiemateriaal met determinatiekenmerken (Deens met Engelse abstract per soort). Goenget is bijzonder gedetailleerd op kenmerken en faunistiek (Engelstalig). De moeilijke familie van de Apionidae wordt op een zeer toegankelijke wijze ontsloten.

  • Palm (E.). Nordeuropas Snudebiller (Coleoptera: Curculionidae), Part 1. The Subfamilies Brachycerinae and Otiorhyncerinae. Apollo Books, Danmarks Dyreliv (animal life of Denmark). vol.7, 1996, 356pp.
  • Goenget (H.). The Brentidae (Coleoptera) of Northern Europe. EJ Brill, NHBS Environment Bookstore, Fauna Entomologica Scandinavica, vol.34, 2004, 289pp.

Wikimedia Commons  Vrije mediabestanden over Curculionidae op Wikimedia Commons

Overgenomen van "https://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Snuitkever&oldid=25661"