Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Slechtziendheid
Slechtziend is iemand die geen normaal zicht meer heeft, maar nog wel enige vorm van lichtwaarneming.
Vaak wordt de visus (gezichtsscherpte) gebruikt om de mate van slechtziendheid aan te geven, hoewel dit strikt genomen niet helemaal correct is, omdat bij slechtziendheid ook andere aspecten van de visuele waarneming verslechterd kunnen zijn zonder dat de gezichtsscherpte verlaagd is.
De gezichtsscherpte of visus
De gezichtsscherpte of visus is een maat voor de kleinste details die iemand nog kan onderscheiden. Een oog wordt normaal genoemd als de visus 1,0 of hoger is. In dat geval hebben de kleinst waarneembare details een grootte van 1 boogminuut = 1 ∕ 60 graad. Bij visus 0,0 is sprake van totale blindheid en alles daartussenin is feitelijk slechtziend. Als iemand een visus van 0,5 heeft moet die alles van twee keer zo dichtbij bekijken om hetzelfde te kunnen zien. Heeft iemand een visus van 0,10 dan moet die persoon 10 keer zo dichtbij staan enzovoorts. De gezichtsscherpte wordt meestal gemeten met letterkaarten, symboolkaarten of plaatjes. Als er bij zeer lage visus geen echte getalswaarde meer aan te geven is dan wordt de gezichtsscherpte ook wel aangeduid als „het kunnen zien van handbewegingen op bijvoorbeeld 3 m” of „het kunnen tellen van opgestoken vingers op bijvoorbeeld 3 m”.
Visuele functies
Behalve gezichtscherpte kan iemand ook slechtziend raken doordat delen van het gezichtsveld uitgevallen zijn, of doordat de twee ogen niet goed samenwerken of doordat die persoon als gevolg van een oogziekte overmatig gevoelig is voor licht. Daarnaast kan het ook gebeuren dat iemand slechtziend wordt als gevolg van een storing in dat deel van de hersenen die de visuele waarneming verzorgen, bijvoorbeeld bij een herseninfarct of -bloeding in de occipitale schors. Vaak wordt de visuele waarneming opgedeeld in meetbare delen, zogenaamd visuele functies. Voorbeelden van visuele functies zijn: gezichtsscherpte, gezichtsveld, stereoscopisch dieptezien, kleuren zien, oogmotoriek, licht-donkeradaptatie.
Hulp bij slechtziendheid
Slechtziendheid kan behalve veel praktische ongemakken ook emotionele problemen veroorzaken, bijvoorbeeld omdat iemand niet meer zijn of haar eigen werk kan verrichten, of omdat de van buitenaf veelal onzichtbare beperkingen niet serieus genomen worden. Met hulpmiddelen en begeleiding is vaak een deel van de beperkingen op te lossen. De Nederlandse maatschappij heeft, vergeleken bij veel andere Europese landen een modern stelsel van hulp aan slechtzienden, en vergoeding van hulpmiddelen en begeleiding. In 2004 verscheen een nieuwe richtlijn van Nederlandse oogartsen voor doorverwijzing naar speciale hulp bij slechtziendheid.
Syndroom van Charles Bonnet
Sommige mensen die op oudere leeftijd (boven de 65 jaar) slechtziend worden, kunnen verschijnselen krijgen van het Syndroom van Charles Bonnet.