Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Slachterij-Schijnpoort

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Slachterij-Schijnpoort is een deel van de wijk Dam in de Antwerpen.

Geschiedenis

In 1838 werd de brouwerij annex mouterij Ceulemanshof opgericht. Later kwamen op deze gronden, langs de huidige Ceulemansstraat, kleine volkstuintjes, het werk van de moestuin.[1]

In 1877 werd het Stedelijk Slachthuis, in de volksmond den abattoir, geopend. Het werd ontworpen door architect Pieter Dens. Aan de hoofdingang van het slachtcomplex stonden twee kolossale stieren uit witte steen, gemaakt door beeldhouwer Eugène de Plyn. Ze waren de enige standbeelden op Den Dam. Ze zijn vernietigd of verdwenen tijdens de Tweede Wereldoorlog. De week van de vetten os was een feest met gratis vlees. De vetste os werd verkozen en de volgende maandag... geslacht. Zijn bekroning was zijn doodsvonnis.[2]

De Marbaixstraat werd genoemd naar hoofdingenieur-directeur van Bruggen en Wegen August De Marbaix, die in de jaren 1840-'43 de leiding had bij de aanleg van de Rijn- of havenspoorweg. De Marbaixstraat mag, als concept, uniek worden genoemd voor Antwerpen. Nagenoeg alle huizen in deze straat werden door architect De Weerdt ontworpen. Hij was een voorstander van de meer volkse variant van de art nouveau. De straat is in de loop der jaren goed bewaard gebleven, waardoor dit stukje Dam ook nu nog bijna authentiek is. De huizen vallen op door hun kleurige lijstgevels van bak- en natuursteen met art-nouveau-inslag of neo-Vlaamse renaissancetoets. Karakteristiek voor de straat is dat alle gevels wel een of ander decoratief element hebben of zich onderscheiden door een kleurig materiaalgebruik. Hierdoor krijgt deze straat als geheel een zeer evenwichtig en homogeen karakter. De straat bevat enkele art-nouveauwoonhuizen, woon- en winkelhuizen en het indrukwekkende Cafe de Marbaix, een art-nouveauhoekhuis. De 41 art-nouveauwoningen en de hele De Marbaixstraat werden door Monumentenzorg en de stad Antwerpen als beschermd monument of stadsgezicht bestempeld.[3][4]

Toekomst

De huidige bestemming van de Slachthuissite, tussen het Lobroekdok en Park Spoor Noord is achterhaald wegens de definitieve sluiting van het slachthuis. Vandaag de dag ligt de 7,5 hectare site er grotendeels ongebruikt bij, met uitzondering van een aantal vleesverwerkende bedrijven aan de rand. Het gaat om een erg groot bouwblok met grote volumes dat erg beeldbepalend is in de Damwijk. Een kwalitatieve herontwikkeling van de Slachthuissite zal een enorme impuls zijn voor de gehele Damwijk. De Slachthuissite dient herontwikkeld te worden tot een gemengd kwalitatief en ontsluitbaar project met hoofdbestemming wonen, verweven met diensten, recreatie en bedrijvigheid.[5]

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º "Dam: den oude dijck: daer men comt van Dambrugge, Kris Motmans, Antwerpen: Paul Thewissen, 2002, p. 78
  2. º "Dam: den oude dijck: daer men comt van Dambrugge, Kris Motmans, Antwerpen: Paul Thewissen, 2002, p. 120
  3. º De Marbaixstraat: parel van Antwerpen Noord, Wordpress
  4. º De Marbaixstraat, Inventaris Onroerend Erfgoed
  5. º Reconversie slachthuissite, stad Antwerpen
rel=nofollow
rel=nofollow