Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Secties van Ammonius

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

De Secties van Ammonius[1] is de benaming die traditioneel wordt gegeven aan een indeling van de vier evangeliën in secties of perikopen. Deze nummers van deze indeling in secties staan in de marges van de meeste Griekse en Latijnse bijbelhandschriften.

Tot het einde van de 19e eeuw werd deze indeling toegeschreven aan Ammonius van Alexandrië. Sindsdien gaat men er van uit dat Ammonius de parallelle perikopen zocht in de evangeliën van Markus, Lukas en Johannes, en naast de evangelietekst van Matteüs schreef, of deze nummerde en vervolgens enkel de nummers naast de tekst van Matteüs plaatste, die hij als basis gebruikte.[2]

Sindsdien schrijft men het aan Eusebius Pamphili uit Caesarea toe, dat hij, vertrekkend vanuit Ammonius’ werk, de nummers van de secties met parallelteksten overzichtelijk in tabellen bij elkaar zette, (de zogeheten Canons van Eusebius). Op die manier kon men de parallelteksten gemakkelijk opzoeken, maar konden tevens de evangelieteksten in hun gewone volgorde worden gelezen of geschreven. Hoewel de secties van Ammonius in hun huidige vorm een bewerking door Eusebius zijn, gebruikt men de naam „secties van Ammonius” nog steeds om te verwijzen naar deze indeling in genummerde perikopen.

Het aantal secties in de handschriften kan lichtjes schommelen, maar het gebruikelijkste is dat er 1165 secties zijn, waarvan 355 in het evangelie van Matteüs, 235 in Marcus, 343 in Lucas, en 232 in Johannes.

De indeling in hoofdstukken en verzen zoals we die nu kennen, heeft niets te maken met de secties van Ammonius, maar stamt uit latere tijd: de indeling in hoofdstukken stamt uit de 13e eeuw; de versindeling uit de 16e eeuw.

Zie ook

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

Verwijzingen en noten

  1. º in sommige werken vermeld als de Ammonische of Ammoniaanse secties, indelingen of afdelingen.
  2. º The Catholic Encyclopedia vermeldt in een artikel uit 1906 dat men „recent” tot die conclusie kwam.
rel=nofollow
rel=nofollow