Schietmasker

Een schietmasker is een leren masker dat voor de ogen van het slachtdier werd gebonden zodat het dier niet zou schrikken als men het dier wilde bedwelmen zodra een kogel of een metalen pen in de schedel werd geschoten of geslagen d.m.v. een houten hamer. Het gaat daarbij niet om de penapparaten waarmee de bedwelming van slachtdieren plaatsvind.

De metalen pen werd geplaatst in een gat. De slachter heeft dan de mogelijkheid om met de hamer de pen in de schedel te drijven. Dit had als doel het bewusteloos maken van het slachtdier zodat verdere slachthandelingen mogelijk zijn.

Met een kogelschietmasker werd een kogel geplaatst in de kogelhouder daarna m.b.v. een houten hamer werd de kogel afgeschoten in de kop van het slachtdier. De reden van het gebruik van het masker was om te voorkomen dat het slachtdier zijn kop zou wegdraaien als het zou zien dat er een slaande beweging zou worden gemaakt vlakbij zijn ogen.

Deze vorm van bedwelming werd tot ongeveer de jaren dertig van de twintigste eeuw nog toegepast.

Een penapparaat is waar d.m.v. een kruitlading (patroon) een metalen beweegbare pen in de kop van het slachtdier wordt geschoten. Er werd niet meer met een moker geslagen, maar een patroon werd geplaatst in het penapparaat. Het penapparaat werd op de kop van het slachtdier geplaatst en door een lichte druk op de beugel aan de kop van het penapparaat ging het schot af, hierdoor sloeg de pen naar buiten en werd het dier bedwelmd. Door het afwezig blijven van onverwachte zichtbare beweging voor het slachtdier was een masker niet meer nodig. Er wordt gesproken over bedwelmen en niet verdoven omdat ren bedwelming is niet omkeerbaar en zal altijd de dood tot gevolg hebben. Bij verdoving b.v. elektrische verdoving bij varken zal het bewustzijn na verloop van tijd weer aanwezig zijn.