Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Sandy Denny
Sandy Denny, geboren als Alexandra Elene McLean Denny (Wimbledon (Londen), 6 juni 1947 - aldaar, 21 april 1978) was een Engelse zangeres. Ze werd bekend als lid van Fairport Convention, een folkrock band die eind jaren '60 en begin jaren '70 furore maakte onder leiding van Richard Thompson.
Biografie
Denny studeerde voor verpleegster maar ging zich serieus met muziek bezighouden na een ontmoeting met de toen nog onbekende Simon and Garfunkel. Na een album met akoestische nummers te hebben opgenomen, dat pas in 1978 werd uitgebracht, werd ze in 1967 lid van de band The Strawbs waarvan hetzelfde jaar het album Sandy Denny & the Strawbs verscheen. Een nummer van dit album, Who Knows Where the Time Goes?, werd in 1968 in de uitvoering van Judy Collins een grote hit. Denny's verblijf bij The Strawbs was van korte duur, want al in 1968 werd ze gevraagd Judy Dyble te vervangen in Fairport Convention. Haar komst veranderde het geluid van de band in belangrijke mate. De voorheen sterk op de Amerikaanse folk gerichte groep sloeg nu een meer Brits/keltisch klinkende richting in.
Op de albums What we did on our holidays, Unhalfbricking en Liege and Lief, alle uit 1969, speelde Denny een grote rol als zangeres, terwijl enkele van de beste nummers ook door haar werden geschreven. Reeds in 1970 verliet ze Fairport Convention and richtte ze de band Fotheringay op, waarmee een album werd opgenomen. In Fotheringay speelde ook haar toekomstige echtgenoot Trevor Lucas. Een tweede album werd niet voltooid. In de jaren zeventig nam Denny een aantal soloalbums uit van wisselende kwaliteit. Ook zong zij een duet met Robert Plant op het Led Zeppelin IV-album uit 1971, The Battle of Evermore, dat heel nadrukkelijk de 'folk-kant' van Led Zeppelin belicht. In 1973 keerde ze terug bij Fairport Convention en ging met de band op wereldtournee, resulterend in het live album Live Convention. In 1975 volgde het album Rising for the Moon, waarna ze de band weer verliet.
Sandy's laatste album, het wat overgeproduceerde Rendezvous, verscheen in 1977 en was een weinig succesvolle poging een groter publiek te bereiken. In juli van dat jaar werd ze moeder. Korte tijd daarna begon ze met haar man plannen te maken om naar Amerika te verhuizen. Zo ver kwam het niet; op 21 april 1978 overleed ze, geheel in lijn met haar tragische leven, door een val van de trap. Na haar dood verschenen nog enkele cassettes en platen met niet eerder uitgebrachte opnamen, waaronder Gold Dust, een live album van haar allerlaatste optreden op 27 november 1977.
Discografie
- 1967 The Original Sandy Denny
- 1967 Sandy Denny and the Strawbs
- 1969 Fairport Convention: What We Did on Our Holidays
- 1969 Fairport Convention: Unhalfbricking
- 1969 Fairport Convention: Liege and Lief
- 1970 Fotheringay: Fotheringay
- 1971 The North Star Grassman and the Ravens
- 1972 The Bunch: Rock On
- 1972 Sandy
- 1974 Like an Old Fashioned Waltz
- 1975 Fairport Convention: Rising for the Moon
- 1977 Rendezvous
- 1998 Gold Dust
Prijzen
In 2007 koos het Engelse publiek het nummer Who knows where the time goes, in de uitvoering op Unhalfbricking, tot beste folksong aller tijden (BBC Radio 2 folk awards).