Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Rufijn De Decker
Rufijn De Decker (ook geschreven als Rufin; Ninove, 28 juni 1949 – Aalst, 2 mei 2018)[1] was een kunstschilder en volkszanger uit Ninove.
Leven
Rufijn De Decker toonde in zijn jeugd al belangstelling voor tekenen en schilderen, mede door het voorbeeld van zijn oom Luc De Decker. Zonder enige vorming begon hij op paneeltjes te schilderen. In 1967 deed hij mee aan het Sint-Lucasinstituut in Gent, maar slaagde niet. Tijdens het voorbereidende jaar dat hij daarop volgde, behoorde hij tot de besten. Een groot deel van zijn studietijd had hij een kamer in het Patershol, wat een grote invloed had op zijn artistieke keuzes, en waar hij in contact kwam met de volksmuziek. Na zijn studietijd verbleef hij nog enige tijd in Gent. In die periode tekende hij cartoons voor De Gentenaar. In 1978 keerde hij terug naar Ninove.
In 1980 begon hij met ’t Klokzjiël (met ondertitel ’dweis mor welgezinjd’) een maandelijkse alternatieve stadskrant. Als verantwoordelijk uitgever en hoofdredacteur schreef hij artikelen en hij zorgde ook voor spotprenten. Het blad bestond zeven jaar.
Rufijn was ook actief als volksmuzikant, achtereenvolgens bij de groepen „Voljeir” „De Veske Voljeir”[2] „Balladeus”, en „Rufijn en de Zijn”. In totaal gaven de groepen 4 cd’s uit.
In 1989, het eerste jaar dat de VVV Ninove besloot een „Prijs Toerisme” uit te reiken, was Rufijn De Decker de winnaar voor het maken van reus Bockstael.[3]
Hij maakte ook tekeningen voor een uitgave van het Ninoofs dialectwoordenboek. Hij was leraar schilderkunst (hogere graad) aan de Academie van Ninove (een filiaal van de Gemeentelijke Academie voor Beeldende Kunst Liedekerke).
Hij was de inspirator van de Savooifeesten en de Revue.
Hij overleed na een slepende ziekte op 2 mei 2018 in het ziekenhuis in Aalst. Op de dag van zijn begrafenis, 8 mei 2018, speelde aan het oud stadhuis van Ninove tussen 10.00 en 16.00 uur muziek van de groepen waarin Rufijn De Decker heeft gespeeld en voor wie hij vele liederen had geschreven.
Familie
Rufijn was gehuwd met Anneken De Maeseneer. Zij hadden een zoon, Floris De Decker.
Prijzen en erkenningen
- 1980: laureaat van de Prijs van de Stad Ninove voor Plastische Kunsten.
- 1984: tweede prijs in de affichewedstrijd van het AMSAB.
- 1988: eerste prijs voor Toerisme van de VVV-Ninove voor het maken van de reus Bockstael.
- 2021: drie jaar na zijn overlijden werd een gedenkplaat aangebracht aan zijn woning in de Fernand Tavernestraat 24.[4]
Verwijzingen
- º https://begrafenissendedeyn.be/wp-content/uploads/2018/05/WEB-Rufijn-De-Decker.pdf
- º Bockstael De Reus, door De Veske Voljeir. Muziek en tekst: Rufijn De Decker. Op Muziekarchief.be
- º Winnaars VVV Prijs Toerisme op Ninove.be
- º Het Laatste Nieuws, 21 september 2019, Overleden volkszanger en kunstenaar Rufijn De Decker krijgt gedenkplaat. https://www.hln.be/ninove/overleden-volkszanger-en-kunstenaar-rufijn-de-decker-krijgt-gedenkplaat~a611e2fd/