Roodzwenkgras

Deze plant is meestal dofgroen en heeft een meestal langkruipende wortelstok, die echter toch meestal los zodenvormend is (hierdoor is de soort dadelijk van F. ovina te onderscheiden). De stengels zijn stijf en glad. De bladen zijn in de jeugd gevouwen en hebben gladde, gesloten scheden en een stompe, meestal aan de onderste enigszins dikke, stijve, aan de bovenste meestal vlakke, zelden ook daar borstelvormig samengevouwen schijf. Het tongetje is kort, kaal en heeft 2 stengelomvattende oortjes. De pluim is tijdens de bloeitijd afstaand, de onderste takken hebben meestal een takje aan de voet. De aartjes zijn vrij groot, kaal of zeer kortbehaard, 4-6-bloemig, roodachtig violet of bruinachtig aangelopen en staan op draadvormige, aan de top iets verdikte stelen. De bloemen staan vrij dicht bijeen. Het onderste kroonkafje is lancetvormig, vaak naar boven behaard en heeft een korte naald of een naald half zo lang als het kafje. Er zijn 3 meeldraden en een kaal vruchtbeginsel. 4,5-9 dm. Juni, juli.

Varieteiten zijn:

a. dumetorum Gaud. Aartjes kortbehaard. Stengelbladen vaak iets samengevouwen.

b. arenaria Fr. Aartjes meestal groot (9-10 mm), wollig behaard. Bladen vrij stijf, ook de stengelstandige vaak los samengevouwen. Pluim groot.

Biologische bijzonderheid

De helmdraden slaan zo naar beneden om, dat daardoor zelfbestuiving is verhinderd.

Verspreiding in Europa en in Nederland

De soort komt in droge bossen, zandvelden en in de duinen in geheel Europa voor. Zij is bij ons algemeen. De var. is op verscheidene plaatsen gevonden, de var. is aan zeekusten vrij algemeen.

Fest uca = van het Keltische fest: weiland.

r ubra = rood, dumetorum = wildernis, arenaria = zand.

Blz. 524, deel 1 van de Flora van Nederland 1909-1911 (3 delen) door H. Heukels. Bewerkt door Rutger B