Ribal al-Assad

Ribal al-Assad (4 juni 1975) is een vooraanstaande Syrische wereldwijde voorvechter voor democratie, vrijheid en mensenrechten. Hij is de zoon van Rifaat al-Assad en Line Al-Khayer, en is getrouwd met Joanna Al Assad. Eén van zijn broers is Siwar Al-Assad, auteur van de Franse roman, ‘À coeur perdu' en een andere broer is Somar al-Assad, die de oprichter is van A.N.N., Arab News Network TV kanaal en de Arab People Party in 1997. Hij is ook een volle neef, en levenslange tegenstander, van Bashar Al-Assad.

Ribal is de oprichter en directeur van de Organisatie voor Vrijheid en Democratie in Syrië (ODFS) en de voorzitter en oprichter van De Iman Stichting die interreligieuze en culturele dialogen wil stimuleren en extremisme wil bestrijden.

Ribal Al Assad was als kind door de overheid uit Syrië verbannen en heeft sinds die tijd meer dan een decennium gewerkt aan een vredige overgang naar vrijheid, democratie en mensenrechten in zijn land.

In 2010 is hij geïnterviewd door historicus Robert Fisk in the Independent waar, voorafgaand aan de Arabische Lente, hij zijn hoop uitsprak voor een nieuw Syrië. Zijn geloof in een politieke oplossing voor het conflict in Syrië als enige oplossing is standvastig gebleven, ondanks het toenemende geweld sinds het begin van het conflict in 2011.

Naast een pleitbezorger voor universele democratische rechten in Syrië, is Ribal Al Assad ook bijzonder uitgesproken tegen religieuze politieke groeperingen en theocratie en heeft hij publiekelijk instanties zoals de Moslim Broederschap, Hezbollah, Al-Nusra, ISIS, Hamas en de regering van Iran bekritiseerd.[1] Hij had ook kritisch op de Syrische Nationale Raad, en zijn ondemocratisch door Turkije en Qatar gekozen leden, waarvan een meerderheid lid is van de Moslim Broederschap. Evenzeer heeft zijn kritiek op het Vrije Syrische Leger betrekking op de opname van Islamitische extremistische groeperingen en zijn exclusieve Salafistische extremistische Militaire Hoge Raad.[2] Sinds 2010 heeft hij de Internationale Gemeenschap opgeroepen om samen te komen om vrede en stabiliteit in Syrië te bewerkstelligen.

Ribal al-Assad heeft verscheidene liefdadigheids- en zakelijke belangen en spreekt vloeiend Arabisch, Frans, Spaans en Engels.

Vroege Leven en Familie

Ribal is geboren in Damascus, als 13e van 16 kinderen. Zijn moeder, een optometrist, leidde een gratis kliniek voor de armen in Damascus. Zijn vader, Dr Rifaat al-Assad, was het hoofd van Hoger Onderwijs, een hooggeplaatste militair figuur en nominale vicepresident tussen 1984 en 1998, en de jongere broer van de voormalige President Hafez Al-Assad.

Als kind was Ribal omringd door democratische invloeden. Zijn vader richtte Al-Fursan op, het eerste en enige Arabische tijdschrift in het Midden-Oosten dat democratie en vrijheid bevordert. Ribal werd aangemoedigd om vaste rubrieken te lezen die het belang van politieke verscheidenheid en vrijheid in Syrië en het Midden-Oosten uitlegden. Zijn vader stimuleerde ook onderwijs (door het bouwen van de Universiteiten van Lattakia en Homs en het uitbreiden van de Universiteit van Aleppo) en de vooruitgang van vrouwen in de militaire en burgerlijke gemeenschap. Zijn moeder, Line Al-Khayer, een begunstigde van dit beleid, oefende als parachutist.

Hij verliet Syrië in 1984 op 9-jarige leeftijd nadat het tot een breuk kwam tussen zijn vader en zijn oom die in de 70er jaren begon en uitmondde in een militaire impasse en een tweedeling in de Baath partij. In een interview met de Jewish Chronicle, verkondigde Ribal al-Assad dat ”wanneer zijn vaders ideeën waren doorgezet in de 70er jaren, Syrië vrede zou hebben gesloten met Israël op hetzelfde moment als de Egyptenaren."

Ribal en zijn familie zijn vervolgens naar Parijs verhuisd, waar hij heeft gewoond tot zijn 16e. Hij zegt dat zijn ervaring met de vermenging met andere culturen in Parijs hem heeft geholpen om een vroeg begrip van multiculturalisme en multi-etnische gemeenschappen te ontwikkelen; in het bijzonder met betrekking tot de Joodse gemeenschap. Het geloof in een opnemende en multiculturele gemeenschap dat een pijler in de ODFS missie is geweest werd vanuit zo'n beginpunt ontwikkeld.[4] Op zijn 16e begon Ribal al-Assad High School in New York en Houston, voordat hij tot de universiteit van Boston toetrad.

Ondanks dat hij Syrië in 1984 verliet, bleef Ribal al-Assad door geweld bedreigd, met moordaanslagen die in 1994, 1998 en 1999 plaatsvonden. Tijdens de periode 1992-1997, waarin deze aanslagen werden gepleegd, verbleef Ribal al-Assad niet voortdurend in Syrië, maar kwam hij regelmatig thuis tijdens de Kerstvakantie-periode om zijn vader te bezoeken, die geen toestemming had om het land te verlaten. Vanaf 1997-9, bleef hij in Syrië, om het liefdadigheidswerk, dat door zijn vader was begonnen, voort te zetten.

• In 1980 probeerde de Moslim Broederschap, die pleitte voor de omverwerping van de regering om een Islamitische Staat te stichten in Syrië, een vrachtwagen vol explosieven in het familiehuis te laten rijden. De vrachtwagen werd onderschept door beveiligingsagenten die er op schoten.
• In 1994, twee weken na een publiekelijke discussie met zijn neven Bashar en Maher Al Assad, werden soldaten gestuurd om Ribal te vermoorden op het Internationale Vliegveld Damascus, nadat hij thuis was geweest om zijn vader te bezoeken nadat zijn moeder was overleden, in 1992. Het plan was verijdeld omdat zijn vader hem vergezelde naar de luchthaven.
• In 1998, was Ribal het doelwit van een poging tot moord door de overheid, die de auto met spijkermatten in een hinderlaag liet lopen op een donkere weg op de terugweg van Libanon naar Tartus.
• In 1999, een week nadat Ribal naar Spanje vertrok, werd zijn familiehuis in Lattakia aangevallen door 5000 agenten van de Republikeinse Garde die gebruik maakten van gevechtshelikopters, tanks, raketwerpers en helikopters, geleid door Generaal Assef Shawkat.

Andere aanvallen waren niet direct gericht op zijn leven, maar op die van zijn medestanders en zijn liefdadigheidswerk:

• In 2006, stichtte Ribal de Al-Fursan Charity in Libanon, welke tijdens religieuze festivals eten, cadeaus en schoolartikelen uitdeelt aan mensen van allerlei religies, sekten en etnische groeperingen. Ook opende hij een kleine school om kinderen gratis buitenlandse talen te leren. De directeur van Charity werd beschoten en zijn auto is afgebrand bij de school door de Syrische overheid in 2007 zoals beschreven staat in dit rapport op LBC Televisie in Libanon. De school werd verwoest.
• In 2009, riep de Libanese militaire inlichtingendienst Nawar Abboud op, het Syrische lid van de Verenigde Nationaal Democratische Alliantie, (voorgezeten door Ribals vader) ter ondervraging en werd hij uitgeleverd aan de Syrische militaire inlichtingendienst. Ook hebben ze zijn zwangere vrouw en 3-jaar oude dochter die beide naar Libanon waren gevlucht bedreigd. Abboud was ook de penningmeester van de Al-Fursan Charity. Zijn arrestatie vond plaats de avond nadat hij geschenken had uitgedeeld aan Moslims en Christenen in kerken in Libanon. Abboud werd vervolgens overgedragen aan de Syrische autoriteiten. Daarna is er niets meer van hem vernomen.

De verschillende aanvallen op Ribal, zijn eigendommen en vrienden hebben duidelijk zijn antipathie richting de regering en het politieke systeem dat dit toestaat beïnvloed.

Politieke Carrière

Ribal al-Assad is vaak tot de slotsom gekomen dat extremisme, terrorisme en de verschrikkingen van het leven in een autocratische politiestaat, hem hebben geïnspireerd om aan een vreedzame overgang te werken waardoor er vrijheid, democratie en mensenrechten naar Syrië en het Midden-Oosten worden gebracht.

ANN Kanaal

it werk voor democratie en vrijheid begon in 2006 via zijn voorzitterschap van het Arab News Network (ANN), een televisiekanaal dat vrijheid en democratie stimuleert in het Midden-Oosten. Opgericht in 1997, was het het eerste Arabische Nieuws Satelliet Tv-kanaal die democratie en vrijheid in Syrië, het Midden Oosten en Noord-Afrika stimuleert. Het ANN kanaal werd echter in 2009 geblokkeerd door de Syrische overheid.

Organisatie voor Democratie en Vrijheid in Syrië

Gefrustreerd door de censuur op ANN, richtte Ribal al-Assad de Organisatie voor Democratie en Vrijheid in Syrië op in 2009. Net voor het begin van de Arabische Lente in 2011, sprak Ribal al-Assad zich uit tegen de regering van Bashar al-Assad en zijn falen om in een democratische toekomst voor de Syrische bevolking te voorzien. Zijn vijandigheid jegens de Syrische regering werd samengevat in zijn eerste speech als ODFS directeur bij het LEGATUM Instituut in februari 2010, waar hij zei:

“De wereld is vooruit gegaan, maar mijn land, Syrië, niet. Het heeft gefaald de grote natie te worden die het zou moeten zijn. Het is niet de fout van de gewone man of vrouw. De huidige regering, het regime, heeft gefaald in het brengen van democratie, vrijheid en welvaart. Het regime is autoritair en controlerend. Het onderdrukt zijn mensen, ontzegt vrijheid van meningsuiting en vereniging, schendt mensenrechten, en voert een economisch wanbeleid.”

Als directeur van de ODFS, zette Ribal zijn missie om te hervormen voort door te lobbyen bij hooggeplaatste Britse en Europese parlementariërs waaronder Robert Godsiff , Voorzitter van de All-Party Parlementaire Groep over Syrië in maart 2010 over de urgente noodzaak voor de politieke overgang naar democratie en vrijheid in Syrië. De organisatie kwam niet direct in actie, tot 2010, toen journalist van the Independent en gerenommeerd Midden-Oosten commentator, Robert Fisk Ribal al-Assad interviewde. Ribal reageerde op het interview in dit artikel.

De organisatie raakte in een stroomversnelling na het begin van de Arabische Lente in 2011 en sinds die tijd heeft Ribal gesproken bij een aantal toonaangevende evenementen, organisaties en instituten waaronder: .

Ribal is kritisch geweest[18] op de Syrische Nationale Raad sinds zijn oprichting. Hij heeft aangegeven dat het overwegend uit leden van de Moslim Broederschap bestaat, die niet op democratische wijze zijn gekozen maar door Turkije en Qatar zijn aangewezen. Hij is ook kritisch geweest op het Vrije Syrische Leger (door te benadrukken dat het uit extremistische groeperingen bestond) en zijn militaire Hoge Raad (waarover hij zei dat het uitsluitend uit Salafistische Extremistische groeperingen bestond).

Deze cruciale speech bij de Oxford Universiteit Verenigde Naties Associatie[19] laat Ribals kijk op de manier waarop het optimisme over de Syrische Arabische Lente snel overging in chaos en vermijdbare tragiek zien.

De Iman Foundation

Ribal al-Assad’s heeft zich als voorzitter van de Iman Foundation gefocust op het stimuleren van de interreligieuze en interculturele dialoog en het bestrijden van extremisme wereldwijd. Het is een non-profitorganisatie die zich toewijd tot ”het stimuleren van de interreligieuze en interculturele dialoog, intrareligieuze dialoog en het bestrijden van extremisme en het stimuleren van gematigde meerderheidsstandpunten”.

Sinds 2010, heeft Ribal al-Assad een groot aantal religieuze en politieke leiders van mondiale omvang ontmoet, om een verscheidenheid aan onderwerpen, zowel algemeen als specifiek, die verband hebben met inter- en intrareligieuze dialogen te bespreken.

De Iman Foundation heeft een aantal conferenties gehouden over de thema's radicalisatie en Islamitisch extremisme

Gepubliceerde Artikelen en Opiniestukken

Voor de Huffington Post:

• http://m.huffpost.com/us/entry/4115457
• http://m.huffpost.com/us/entry/4548261
• http://m.huffpost.com/us/entry/5435330

Voor Project Syndicate:

https://www.project-syndicate.org/commentary/is-syria-the-next-domino-

https://www.project-syndicate.org/commentary/the-struggle-for-syria

https://www.project-syndicate.org/commentary/the-contradictions-of-syria-s-civil-war-by-ribal-al-assad

Voor Conservative Home:

http://conservativehome.blogs.com/centreright/2010/03/a-free-and-democratic-syria-is-the-best-way-to-undermine-iran.html

References