Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
René Jaspers
René Jaspers (Zonhoven 7 juni 1926 - Hasselt 26 juli 2005) was een lid van het Belgisch verzet in de Tweede Wereldoorlog.[1]
Op 18-jarige leeftijd raakte Jaspers betrokken bij Comète, de groep die gestrande piloten hielp te ontsnappen naar Spanje. Hij hielp onder meer sergeant piloot John Haydn Evans (RAF, stamnummer 658281).[2] Ze hielpen ook Russische gevangenen die werden gedwongen te werken in de Limburgse koolmijnen. Jaspers leefde die tijd veelal ondergedoken.
Toen hij voor het eerst in weken toch eens thuis sliep, werd hij op 5 augustus 1944 gearresteerd door de Gestapo. De Gestapo had op dat ogenblik ook al een andere berokkene bij de ontsnappingslijn mee. Jaspers' vader werd een paar uur later gearresteerd.
De Gestapo voerde de gevangenen mee naar een bos waar ze werden afgeranseld. Nadien werden ze overgebracht naar de Havermarkt te Hasselt waar de Duitsers nog meer leden van Comète hadden verzameld. Vanuit Hasselt werden ze met de bus vervoerd naar het Fort van Breendonk.
In augustus werd hij per trein naar het concentratiekamp Neuengamme vervoerd, waar het transport enkele weken in quarantaine werd gehouden. Na enkele weken zochten de Duitsers vrijwilligers om naar een ander kamp te trekken, en omdat Jaspers zag hoeveel doden er vielen in Neuengamme gaf hij zich op als vrijwlliger, waarna hij werd overgeplaatst naar het kamp van Kaltenkirchen. Eerst moest hij hier helpen bij de betonproductie. Toen de winter viel moest hij sneeuwruimen, waarbij hij in de kou een longinfectie opliep (de gevangenen droegen bv. geen schoenen maar lappen). In het voorjaar van 1945 werd het kamp gebombardeerd door de geallieerden, maar aangezien de grens met Denemarken op 200 km lag durfde Jaspers niet vluchten.
In april 1945 werd Jaspers met een aantal andere gevangen van het werk gehaald en getransporteerd naar Wöbbelin. Na een tweetal weken opgesloten te zijn met nauwelijks iets te eten, werden de gevangenen overgebracht naar een treinwagon waar ze de nacht moesten doorbrengen. Tijdens een plaspauze slaagden Jaspers en twee anderen erin te vluchten. Ze verschuilden zich in het struikgewas en 's nachts gingen ze in de buurt voedsel stelen. Ondertussen waren de Russen gearriveerd. Jaspers en zijn kompanen keerden terug naar Wöbbelin, waar hij verbleef tot de Amerikaanse troepen arriveerden. Hij werd behandeld in een aantal ziekenhuizen, waaronder in Lünenburg maar wilde enkle naar huis. Op 23 mei 1945 raakte hij eindelijk terug in Zonhoven.
Hij verbleef vervolgens in het dispensarium in Hasselt en later naar een sanatorium in Buizingen. Hij verbleef nadien een kleine 5 jaar in een sanatorium Leysin om zijn longen te laten herstellen. Hij zou echter de rest van zijn leven last hebben van zijn longen, een gevolg van de dwangarbeid in de sneeuw.
Bronnen, noten en/of referenties
|