Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Provocatieve therapie
Provocatieve therapie en coaching is een vorm van behandeling door een provocatief psycholoog of coach. Het kenmerk van de provocatieve psychologie is de liefdevolle houding van waaruit met humor tegengas wordt opgewekt, tegengas gericht op het zelf-beschadigende gedrag. In de provocatieve therapie neemt de psycholoog de rol van de advocaat van de duivel aan.
Ontstaansgeschiedenis[1]
De grondlegger van de provocatieve therapie is Frank Farrelly; een leerling van Carl Rogers. De provocatieve therapie ontstond toen Farrelly op een dag tegen een van zijn cliënten vertelde dat hij het opgaf en dat de cliënt een hopeloos geval was. Als reactie hierop kwam de cliënt in protest, waar beweging uit volgde. In Nederland zijn Jeffrey Wijnberg, Jaap Hollander, Anneke Meijer en Adélka Vendl grote namen in de provocatieve therapie en coaching.
Effecten[2]
De provocatieve therapie heeft de volgende effecten
· Acceptatie en aanvaarden van de eigen tekortkomingen en die van anderen
· Verantwoordelijkheid nemen voor wat u wilt bereiken
· Voor uw eigen belangen opkomen met inachtneming van anderen
· Realistischer over uzelf en uw omgeving worden
· Helder verwoorden van wat u wil en gaat doen
· Uzelf op een goede manier verdedigen
· Uzelf het plezier gunnen te leren, spelen en fouten te maken
Hoe werkt provocatieve therapie en coaching?
De meeste cliënten hebben baat bij de provocatieve therapie, omdat de provocatieve psycholoog of coach een protest aanwakkert, ‘een boosheid op zichzelf’, waardoor de cliënt de beslissing neemt hier iets aan te doen. Door het gebruik van humor; uitvergroting van de patronen van de cliënt, ontstaat er een afstand tot het probleem en kan de cliënt beter relativeren. Daarnaast zorgt het humor gebruik dat het probleem, dat eerst als zwaar of ernstig werd ervaren, ook wordt gerelativeerd met komische aspecten. Dit zorgt voor luchtigheid maar ook voor compassie, naar uzelf en naar anderen.[3]
Provocatieve therapie/coaching is een methodiek waarbij er snel naar de kern van het probleem wordt gegaan en waarbij ervan uit wordt gegaan dat de cliënt weerbaarder en veerkrachtiger is dan hij lijkt. Er is niets zo helend voor uw problemen als er om te kunnen lachen.[4]
Technieken[1]
Enkele technieken die worden gebruikt binnen de provocatieve therapie zijn
· Advocaat van de duivel ‘spelen’ maar aan de kant van de engelen zijn
· Stereotypering voorschotelen
· Client ‘aanmoedigen’ het probleem méér te doen
· Absurde oplossingen en verklaringen geven voor het probleem
· Onmogelijkheid van het doel benadrukken
· Voordelen van het probleem beschrijven
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
- ↑ 1,0 1,1 Vendl, Adélka., U lijkt me een vrij hopeloos geval : Provocatief coachen: interventies die werken, Thema, uitgeverij van Schouten & Nelissen, Zaltbommel , 2011. ISBN 978-94-6272-113-5.
- º Wijnberg, Jeffrey (Jeffrey Robert), 1951-; Hollander, Jaap, 1952-, Provocatief coachen : de basis, Scriptum, [Schiedam] , cop. 2006. ISBN 90-5594-451-3.
- º Wijnberg, Jeffrey (Jeffrey Robert), 1951-; Hollander, Jaap, 1952-, Hoe versier ik het : de beste technieken voor het leggen van contacten, HMP, [Amsterdam] , 1999. ISBN 90-5795-049-9.
- º Provocatieve therapie en coaching door de sparrende coach. www.provocatievetherapie.nl Geraadpleegd op 2020-10-22
