Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Posthoorn (restaurant)
| Posthoorn Suitehotel Restaurant | ||
| Restaurant | ||
| Locatie | Monnickendam,  Nederland
| |
| Adres | Noordeinde 43 | |
| Keten | Dutch Hotel Collection | |
| Type keuken | Frans met invloeden uit de Wereldkeuken | |
| Opening | 1888 | |
| Capaciteit | 60 couverts | |
| Personen | ||
| Chef-kok | Jeroen Bavelaar | |
| Sommelier | Edwin van Egmond | |
| Gastheer | Marc Boeljon en Edwin van Egmond | |
| Sous-chef | Luella Molenaar | |
| Erkenning | ||
| Michelinsterren | 
| |
| Jaar van toekenning | 2008 (1)[1] | |
| Gault Millau | 15 / 20[2] | |
| Website | ||
Posthoorn (Suitehotel Restaurant) is een hotel restaurant gelegen in de Noord Hollandse stad Monnickendam. De Posthoorn is officieel gestart in 1888.[3] Het pand waarin thans de ‘Posthoorn’ gevestigd is, werd in 1697 verbouwd door Jacob Heijndrickcz Koeslager. Het pand zelf is veel ouder, echter, hoe oud exact is niet bekend. Hij erfde het huis van zijn schoonvader Jacob Jansz Baen Keetmr. Jacob Koeslager werd als ‘oud-schepen’ op 8-8-1700 in de Vroedschap gekozen. Op 9 augustus 1705 werd hij tot burgemeester benoemd. Het huis bleef een particuliere woning en in de tijd is het door vererving of verkoop velen malen van eigenaar verwisseld. Opvallend is overigens het grote aantal burgemeesters die het pand hebben bewoond. De “Heeren van Waterland” bestuurde de regio dan ook vanuit deze regentenwoning, waar later de Posthoorn gevestigd werd. Op 29 April 1874 koopt Gerardus Sistermans, stalhouder te Monnickendam, dit pand en het bijbehorende erf en de daarachter staande stalling en het pakhuis voor 2000 Hollandse florijnen. Ondanks dat in 1860 de Nederlandse Spoorwegwet wordt aangenomen, mist Monnickendam haar kans om aangesloten te worden op het spoorwegennet.
Op 2 april 1879 maakt Gerardus Sistermans dientengevolge bekend dat hij een vaste paard-en-wagendienst voor personen en goederen wil onderhouden, die twee maal per dag van Monnickendam langs Broek in Waterland, door de Broekermeer naar het Schouw van Amsterdam heen en terug rijdt. Op 15 mei 1879 krijgt hij hiervoor een vergunning van het Ministerie van Waterstaat. Op 27 december 1881 doet Gerardus Sistermans zijn eerste verzoek om een vergunning tot het verkopen van sterke drank in het klein. Hij wil zijn reizigers in, wat vandaag de dag stijlkamer “De Swaerte Brand” is, iets aan kunnen aanbieden. Op 1 mei 1882 kreeg hij voor het benedenlokaal aan de straat een tapvergunning. Tevens bevindt zich op het Noordeinde 43 de overstap, ‘de Wagtkamer’, voor het vervoer via ‘snelvarende’ botters naar Marken. Op 5 oktober 1887 werd door de Gedeputeerde Staten van Noord-Holland besloten een tramweg van Amsterdam naar Edam aan te leggen. Een hevige brand in de stalling in maart 1888 en in de stoomtram, die de vervoersdienst overbodig zou maken, deden hem besluiten van zijn huis een logement te maken.
In het voorjaar van 1888 wordt de naam de ‘Posthoorn’ voor het eerst officieel genoemd in een akte. Op 13 december 1888 vond de opening van de tramverbinding plaats en een van de haltes bevond zich precies voor het pas gevestigde logement/hotel de ‘Posthoorn’. De combinatie eten, drinken en slapen was ook toen al uniek en zo kreeg de Posthoorn nieuwe allure. Het etablissement werd bezocht door nationale en internationale staatshoofden zoals Cornelis Dirkszoon,Napoleon Bonaparte, Prins Bernard, Prinses Wilhelmina en Prinses Juliana. De wachtkamer voor de paard-en-wagendienst werd omgedoopt tot de wachtkamer voor de stoomtram. Uit diverse verkoop- en koopakten blijkt dat de familie Sistermans een welvarende familie was en een echte familie van herbergiers.
Na Gerardus Sistermans zijn er nog enkele nieuwe eigenaren geweest van de Posthoorn. De Posthoorn is dan ook als logement en café-restaurant nooit meer verdwenen uit het straatbeeld van Monnickendam, want vanaf 1697 was de Posthoorn een herenhuis, waarvandaan de burgemeester de regio bestuurde en zijn woonhuis had. In 1880 werd stichtte de invloedrijke familie Sistermans officieel de Posthoorn en vanaf dat moment was het een van de plaatsen waar men terecht kon voor een `stortzee` (bierglas vol jenever) of voor een overnachting om vervolgens per botter naar de Zuiderzeesteden af te varen.
In 2005 heeft patroon - gastheer Marc Boeljon de Posthoorn nieuw leven ingeblazen. Onder zijn leiding ontving de Posthoorn reeds na 8 maanden, in november 2005 een Bib Gourmand van Michelin. In 2008 promoveerde de Posthoorn van Bib Gourmand naar een Michelinster[1]. De Posthoorn behoort volgens het vakblad Lekker[4] tevens tot één van de 100 beste restaurants van Nederland. Van 2005 tot 2010 was de Chefkok Rogier van Dam. Sinds 2010 is Jeroen Bavelaar Chefkok van de Posthoorn. Gastheer/sommelier Edwin van Egmond werkt sinds 2007 bij de Posthoorn.
Externe link
Bronnen, noten en/of referenties
|