Pink Poets

Pink Poets was een Antwerpse maniëristische literaire groepering tussen 1972 en 1982. In de poëzie van de Pink Poets wordt vaak gebruikgemaakt van stadsbeelden. Daarnaast zijn vriendschap en schoonheid terugkerende motieven. De Pink Poets zetten zich af tegen de gebanaliseerde, kale werkelijkheid uit het neorealisme. Ze hadden een meer romantische literatuuropvatting en gebruikten meer artificiële taal.

Nic van Bruggen en Patrick Conrad begonnen het gezelschap. Andere leden werden in de groep opgenomen door coöptatie.

Het gezelschap telde dertien leden: Georges Adé, Michel Bartosik, François Beukelaers, Patrick Conrad, Herman Craeybeckx, Henri-Floris Jespers, Robert Lowet de Wotrenge, Michel Oukhow, Paul Snoek, Werner Spillemaekers, Albert Szukalski, en Hugues C. Pernath (later opgevolgd door Raymond Van den Broeck) en Nic van Bruggen.

Daarnaast had het gezelschap zes ereleden: Marnix Gijsen, Maurice Gilliams, Karel Jonckheere, Ivo Michiels, Renier Van der Velden en Paul De Vree.