Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Pink Poets

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Pink Poets was een Antwerpse maniëristische literaire groepering tussen 1972 en 1982. In de poëzie van de Pink Poets wordt vaak gebruikgemaakt van stadsbeelden. Daarnaast zijn vriendschap en schoonheid terugkerende motieven. De Pink Poets zetten zich af tegen de gebanaliseerde, kale werkelijkheid uit het neorealisme. Ze hadden een meer romantische literatuuropvatting en gebruikten meer artificiële taal.

Nic van Bruggen en Patrick Conrad begonnen het gezelschap. Andere leden werden in de groep opgenomen door coöptatie.

Het gezelschap telde dertien leden: Georges Adé, Michel Bartosik, François Beukelaers, Patrick Conrad, Herman Craeybeckx, Henri-Floris Jespers, Robert Lowet de Wotrenge, Michel Oukhow, Paul Snoek, Werner Spillemaekers, Albert Szukalski, en Hugues C. Pernath (later opgevolgd door Raymond Van den Broeck) en Nic van Bruggen.

Daarnaast had het gezelschap zes ereleden: Marnix Gijsen, Maurice Gilliams, Karel Jonckheere, Ivo Michiels, Renier Van der Velden en Paul De Vree.