Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Pieter Laurens Mol
Pieter Laurens MOL (geboren op 26 oktober 1946 te Breda) is een Nederlands beeldend kunstenaar.
Mol volgde een opleiding tot timmerman/meubelmaker aan de Bisschoppelijke Nijverheidsschool, Voorhout (NL) (1959-1963). Hij studeerde ook aan de kunstacademie St. Joost, Breda (1964-1966) waar hij o.a. onder begeleiding van de Rotterdamse fotograaf Cas van Os een jaar fotografie volgde. Pieter Laurens MOL is voornamelijk autodidact, hij heeft zijn middelbare school-studies nooit voltooid en in 1967 start hij zijn loopbaan als zelfstandig kunstenaar.
Mol was mede-oprichter van In Out Center (1972-1975) in Amsterdam, het eerste Nederlandse kunstenaars-coöperatief met een eigen presentatieruimte. Pieter Laurens Mol is als docent verbonden geweest aan de Rijksakademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam (1986-1991).
Werk
De identiteit van Mol’s werk vertoont een conceptuele, poëtische geaardheid met als karakteristieken een melancholische ondertoon, de steeds terugkerende belangstelling voor de metaphysische eigenschappen van ruimte en tijd en onderzoekend gebruik van taal.
Zijn werk laat zich op basis van stilistische of vormelijke eigenschappen moeilijk catalogiseren. Naast fotografie, omvat zijn werk ook teken-, schilder- en beeldhouwkunst en installatie.
De kunst van Mol getuigt van een onderzoek naar de bronnen van mentale, creatieve energie en de sociaal-maatschappelijke positie van de kunstenaar. De hermetische geaardheid van zijn kunst stemt overeen met het belang dat Mol hecht aan de waarde van onderliggende intellectuele en emotionele patronen in een kunstwerk die door middel van een contemplatieve omgang mogelijkheden aanreiken tot een mystieke ervaring.
De Nederlandse cultuurgeschiedenis, voornamelijk de 17e eeuwse kunst en wetenschap, zijn vaak het onderwerp van zijn werk. Niettegenstaande zijn er ook verwijzingen naar Pieter Bruegel tot aan Piet Mondriaan in zijn werk terug te vinden.
Zijn werk kenmerkt zich door een grote diversiteit in het omgang met media. Op het eerste zicht is er een duidelijke interesse voor een traditionele, ambachtelijke benadering en aanpak en de combinatie met ongebruikelijke materialen zorgen voor een spanning. Hij gebruikt menie en zwavel of brengt eenvoudige gebruiksvoorwerpen binnen in zijn werk, het gebruik van deze materialen staan als metafoor voor een geestesgesteldheid. Door de introductie historische symbolen en verwijzingen naar de mythologie voegt hij een extra betekenislaag toe aan zijn werk. Een herkenbaar thema (het “Icarus-motief”) verwijst naar een sterk verlangen om het aardse te willen ontstijgen.
Tentoonstellingen
Eind jaren zeventig nodigde Jean-Christophe Ammann, directeur van de Kunsthalle Basel, hem uit tot het maken van een tentoonstelling met een ruime selectie van zijn fotowerken. Zijn werk was te zien in de Württembergischer Kunstverein, Stuttgart (1980) en de IKON Gallery, Birmingham (1981). Zijn eerste monografische tentoonstelling in Nederland vond plaats in 1993 in het Stedelijk van Abbemuseum in Eindhoven. In 1995 maakte hij een solo-presentatie in het Museum of Modern Art in New York.
Linken
Informatie over deze kunstenaar bij het Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie
Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)