Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Piet Bolwijn

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Pieter Tammo (Piet) Bolwijn (1938) is een Nederlands bedrijfskundige, organisatieadviseur, en emeritus hoogleraar Management en Technologische en Industriële vernieuwing aan de Universiteit Twente. Hij heeft een belangrijke bijdrage geleverd tot een verdere uitdieping van de socio-technische organisatietheorie in Nederland.

Levensloop

Piet Bolwijn studeerde natuurkunde en promoveerde in 1967 aan de Universiteit van Utrecht op het proefschrift Noise, modulation and Zeeman effects in He-Ne lasers.

Bolwijn begon zijn carrière in de industrie, en was onder verbonden aan de Adviesgroep Koers van Ulbo de Sitter. In 1988 werd hij deeltijdhoogleraar aan de Universiteit Twente met de inaugurele rede Continuïteit en vernieuwing van produktiebedrijven. Zijn onderzoek richtte zich met name op industriële innovatie, en op de relatie tussen technologie, strategie en management. Hij werkte verder als managementconsultant bij Philips en tevens als wetenschappelijk adviseur bij KPMG Industrial consulting.

Werk

Piet Bolwijn introduceerde in de jaren 1980 het begrip "innovatieve firma" en heeft baanbrekend werk verricht om het verschijnsel innovatie in de theorie en praktijk onder de aandacht te brengen.[1].

In een publicatie uit 1990 Wat komt na flexibiliteit?[2] heeft Bolwijn de bedrijfsontwikkeling vanaf de jaren 1960 onderzocht en hierin een systeemveranderingsproces onderkend. Elk decennium werd volgens hem bepaald door zogenaamde ideaaltypen. In 1960 was dit de efficiencyfirma, in 1970 de kwaliteitsfirma, in 1980 de flexibele firma, in 1990 de innovatieve firma en rond 2000 de kennisfirma.[3]

Publicaties

Bolwijn publiceerde enkele boeken en tientallen artikelen.[4] Een selectie:

  • 1967. Noise, modulation and Zeeman effects in He-Ne lasers.
  • 1985. Over ondernemen en industrieel elan. Met Ted Kumpe. Kluwer. ISBN 90-267-1009-7
  • 1986. Flexible manufacturing : integrating technological and social innovation. Elsevier. ISBN 0444425055
  • 1988 Continuïteit en vernieuwing van produktiebedrijven Universiteit Twente.
  • 1991. Marktgericht ondernemen : management van continuïteit en vernieuwing. Van Gorcum. ISBN 90-232-2636-4
  • 1993. Management in stukken : ondernemen in de jaren negentig. Met Ted Kumpe en B. Goudswaard. ISBN 90-232-2782-4

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º Petra de Weerd-Nederhof, Bart van Looy (2004). Innovatie(f) organiseren. Kluwer. ISBN 9013017827 p.223.
  2. º Piet Bolwijn & Ted Kumpe (1990) Wat komt na flexibiliteit? (De industrie in de jaren negentig). In M&O 1990. p. 91-111
  3. º René J. Jorna, Jo M.L. van Engelen & Henk Hadders (2004). Duurzame innovatie. Van Gorcum. ISBN 9023240359.
  4. º Overzicht publicaties op scientific commons.
rel=nofollow
rel=nofollow