Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Philippe Legrain

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Philippe Legrain (Londen, 1973) is een Brits econoom en auteur. Hij schrijft over wereldwijde en Europese onderwerpen, waaronder globalisering, migratie, de kredietcrisis en de euro. Hij is verbonden aan de het Europees Instituut van de London School of Economics en was van 2011 tot 2014 adviseur van Europees Commissievoorzitter José Manuel Barroso.

Afkomst en opleiding

Legrain is geboren in 1973. Hij heeft een Franse vader en een Estse moeder. Ze ontmoetten elkaar in New York en trouwden in 1969. Daarna verhuisden ze naar Londen, waar Philippe geboren is. Hij beschouwt zichzelf als een Brit en een kosmopoliet.[1]

Hij behaalde een BSc in Economie en een MSc in Politiek van de Wereldeconomie, telkens aan de London School of Economics (1992-96).

Auteur

Open World: The Truth about Globalisation (2002)

Dit is een repliek op Naomi Klein's No Logo. Legrain neemt het op voor de globalisering en waarschuwt tegen protectionisme.

Immigrants: Your Country Needs Them (2007)

In dit boek verdedigt Legrain het idee van open grenzen en vrije migratie. Volgens hem varen zowel vertrekland als gastland daar wel bij, mits de immigranten het recht krijgen om te werken.

Het boek stond op de shortlist voor de Financial Times and Goldman Sachs Business Book of the Year Award.

Aftershock: Reshaping the World Economy After the Crisis (2010)

Aftershock is een gedetailleerde analyse van de kredietcrisis tegen een achtergrond van klimaatverandering en opkomende economieën (China). In de visie van Legrain hebben bankiers onvoldoende rekenschap moeten afleggen.

European Spring (2014)

Legrain vertrekt van de vaststelling dat politici er niet in geslaagd zijn een passend antwoord te geven op de crisis. Door hun beleid zinkt de Eurozone weg in deflatie en vormt zich een nieuwe vastgoedzeepbel in Engeland. De euro in zijn huidige gedaante is een keurslijf. Kiezers keren zich af van de falende instellingen.

Nochtans is een Europese lente mogelijk en wenselijk. Daarvoor moet het Duitse model worden verlaten. Legrain stelt dat banken moeten worden opgebroken en schulden afgeschreven om uit de crisis te geraken. De Financial Times noemde het boek "essential reading".

Commentator en columnist

Bijdragen van Legrain verschenen in verschillende bladen, waaronder:

Hij levert ook analyses op BBC radio en televisie.

Functies

Legrain was verbonden aan de denktank Lisbon Council for Economic Competitiveness and Social Renewal. Hij was ook speciaal adviseur van WHO directeur-generaal Mike Moore (2000-01) en hoofdeconoom van de pro-Europese drukkingsgroep Britain in Europe (2002-05).

Van februari 2011 tot februari 2014 was hij hoofd van het analyseteam van het Bureau van Europese beleidsadviseurs, dat strategisch advies levert aan de voorzitter van de Europese Commissie.

Bibliografie

  • 2014: European Spring. Why Our Economies and Politics are in a Mess - and How to Put Them Right
  • 2010: Aftershock. Reshaping the World Economy After the Crisis, ISBN 978-1408702239
  • 2007: Immigrants. Your Country Needs Them, ISBN 978-0316732482
  • 2002: Open World. The Truth about Globalisation, ISBN 978-0349115290

Externe links

Bronnen, noten en/of referenties

Bron
  • Dit artikel is gebaseerd op de Engelse wikipedia
Noten

Q7184851 op Wikidata  Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)

rel=nofollow
  1. º Phillippe Legrain. Geraadpleegd op 14 augustus 2011.
rel=nofollow
rel=nofollow