Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Philip Metcalfe
Philip Metcalfe (Boston, 1946 – 2002) was een Amerikaans amateurhistoricus, sluiswachter en schrijver,[1]
Na de middelbare school volgt Metcalfe een literatuurstudie aan Het Amherst College. Begin jaren zeventig verhuist hij naar Astoria om daar oceanische technologie te gaan studeren. Hij krijgt een baan als sluiswachter, waarbij de nachtdiensten hem de mogelijkheid biedt om aan zijn boek 1933 te werken. Na een periode van vijftien jaar werd hij aan de Universiteit van Portland docent en onderzoeker.
In 2002 overleed hij ten gevolge van een hersentumor.[2] Zijn weduwe gaf zijn tweede boek uit, dat hij kort voor zijn overlijden had afgerond: The Whispering Wires.
Boek 1933
Zijn magnus opus was 1933, een boek uit 1988 waaraan hij bijna tien jaar werkte, en dat na verschijnen snel een bestseller werd.
1933 beschrijft via verhalen van vijf hoofdpersonen waaronder de Amerikaanse ambassadeur in Berlijn,[3] diens dochter en Hitlers chef buitenlandse voorlichtingsdienst, het aan de macht komen van de nazi’s in Berlijn en hun optreden in dat jaar, met onder meer de Rijksdagbrand en de Nacht van de Lange Messen. Het boek schetst een beeld van ontmoetingen in ambassades, vergaderingen, feesten, complotten, verhalen uit huizen, straten, cafés en hotels,[4] in een smeulend en brandend Berlijn. De voor- en weerstand tegen de Gleichschaltung (nazificatie) en de eerste opstoten van antisemitisme komen tot uiting in de verhaallijnen. De lezer en de auteur weten dat ieder weet hoe enkele jaren verder de geschiedenis ontspoort, maar dit komt niet aan bod in het boek, de verhaallijn blijft volledig binnen 1933, het jaar na Hitlers Machtübernahme. Minutieus documenteert Metcalfe het verloop, gebaseerd op dagboeken, brieven en memoires van zijn vijf getuigen en krantenartikels uit de New York Times, die in 1933 ongecensureerd uit Berlijn berichtte.
Metcalfe ontving met het boek een New American Writing Award. 1933 wordt immers beschouwd als een voorbeeld voor hedendaagse verhalende geschiedschrijving, van hoe non-fictie aangebracht kan worden met elementen uit fictie, hoe met ’personalistische’ beschrijving fictielezers meegaan in de beschrijving. Zijn werk werd vergeleken met E.L. Doctorow en Goodbye to Berlin van Christopher Isherwood.
April 1989 was Metcalfe te gast bij Adriaan van Dis in het Nederlands TV praatprogramma Hier is... Adriaan van Dis van de VPRO.[5]
Bronnen, noten en/of referenties
|
