Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Aalscholver
Aalscholver IUCN-status: Veilig[1] (2008) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Aalscholver (Phalacrocorax carbo) | |||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
Soort | |||||||||||||
Phalacrocorax carbo Linnaeus, 1758 | |||||||||||||
Ondersoorten | |||||||||||||
Aalscholver op Wikispecies |
De aalscholver oftewel scholver oftewel scholverd oftewel schollevaar oftewel Phalacrocorax carbo is een tamelijk grote en opvallende vogel.
Kenmerken
Aalscholvers die behoren tot de pelikaanachtigen zijn vrijwel geheel zwart, maar met een opvallende witte wang en een gele plek op de plaats van de aanhechting van de bek. De snavel is lang en voorzien van een haakvormige punt. De aalscholver heeft zwemvliezen tussen de voortenen en kan dus zwemmen en die vis vangt door te duiken. Zijn spanwijdte is maximaal een meter.
Voedsel
Zijn voedsel bestaat uit levende vis, zoals voorn, baars, snoekbaars en paling. Hij eet dagelijks zeker 500 gram vis. De aalscholver wordt wel beschouwd als een van de oorzaken van de achteruitgang van de palingstand. Daarom is de 'waterraaf' verre van populair bij vissers. In het verleden werden aalscholvers daarom veel bejaagd en werden zij vrij zeldzaam. Tegenwoordig heeft de populatie zich weer hersteld. In 2008 vragen de beroepsvissers om maatregelen. Aalscholvers op en rond het IJsselmeer zouden per jaar zo'n 60-120 ton snoekbaars consumeren.
Voortplanting
De vogel broedt graag in grote kolonies en komt voor langs de kusten van West-Europa en op de Balkan. Tegenwoordig komt hij in Europa ook in het binnenland voor, bij sloten, kanalen en rivieren.
In Vlaanderen is de aalscholver zowat overal te vinden. In de winterperiode verblijven er zo'n 5000.
Gedrag
De aalscholver zit vaak met uitgespreide vleugels op een paaltje bij het water. Reden hiervoor is dat de aalscholver, in tegenstelling tot andere zwemmende en duikende vogels, geen beschermende en waterafstotende vetlaag op de veren heeft en dus na iedere zwemtocht moet drogen om weer te kunnen vliegen.
Verspreiding
Hij is voor een deel een trekvogel. Er zijn op de wereld dertig soorten aalscholvers. In Noord-Amerika komt hij voor rond de Baai van St. Laurens. In Zuid-Afrika komt de soort ook algemeen voor, maar daar hebben de vogels een witte borst en keel. De aalscholver komt ook in Palestina vrij algemeen voor, vooral in bepaalde binnenwateren, zoals de Zee van Galilea.
In Zuidoost-Azië worden tamme aalscholvers gebruikt om vissen te vangen voor hun baas. Zijn spitse, haakvormige snavel maakt hem tot een goede visser, en reeds in oude tijden werden aalscholvers door vissers in de Oriënt en in delen van India voor de visvangst afgericht, waarbij er een ring vrij los om de hals van de vogel werd gedaan zodat hij alleen maar heel kleine vissen kon doorslikken.
De Bougainvilles Aalscholver is 's werelds grootste producent van guano; hij broedt op de eilanden langs de kust van Peru en Chili in kolonies van miljoenen exemplaren.
Zie ook
Externe links
- Dierenbibliotheek van het WNF
- SoortenBank.nl beschrijving, afbeeldingen en geluid
- www.vogeldagboek.nl: foto's
- SOVON - Verspreiding en aantalsontwikkeling van de Aalscholver
Vrije mediabestanden over Phalacrocorax carbo op Wikimedia Commons