Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Peter De Keyzer

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Peter De Keyzer

Peter De Keyzer (Etterbeek 23 april 1975)[1] is een Belgisch econoom. Vanuit zijn functie als hoofdeconoom van de grootste Belgische bank BNP Paribas Fortis komt hij vaak in de media met toelichtingen omtrent de economische actualiteit.

In 2014 ontving De Keyzer de Prijs voor de Vrijheid van de klassiek liberale denktank Libera!.[2]

Loopbaan

Na het behalen van het diploma van handelsingenieur (toegepaste economische wetenschappen) aan de Universiteit van Antwerpen (1998), aangevuld met een doctoraatswerk (2004), begon Peter De Keyzer zijn loopbaan als econoom bij de Belgische bankgroep KBC (KBC Asset Management). Vervolgens werkte hij als investeringsadviseur (chief investment advisor) bij de Belgische tak van de Nederlandse bankgroep ABN AMRO (ABN Amro Private Banking Belgium). In 2009 werd hij hoofdeconoom bij het Brusselse beurshuis Petercam (waar hij Geert Noels opvolgde).

Sinds 2011 is hij hoofdeconoom bij de Belgische bank BNP Paribas Fortis.[3]

Economische overtuigingen

De Keyzer is onder meer een verdediger van het basis- of universele inkomen. In een artikel in De Tijd schreef hij daarover het volgende:

Voor mensen met weinig professionele vaardigheden biedt het basisinkomen een oplossing. Veel ongeschoolden kunnen vandaag te weinig om het bruto-minimumloon ‘waard’ te zijn. Iemand die maandelijks 700 euro aan toegevoegde waarde kan leveren, vindt vandaag geen officiële job. Een werkgever moet hem namelijk minstens het minimumloon van 1500 euro bruto betalen. Dus blijft de laaggeschoolde in de inactiviteit. Een basisinkomen van 800 euro lost het probleem op voor werkloze en werkgever. De laaggeschoolde heeft een job en houdt veel meer over dan wie niet werkt. De werkgever kan iemand tewerkstellen aan een loon dat het voor hem ook rendabel maakt.[4]

Over het basisinkomen en een vlaktaks zei hij in het magazine Trends: ‘Ik pleit voor een basisinkomen en een vlaktaks waarbij elk uur dat je werkt voor iedereen op dezelfde manier wordt belast. Mensen kunnen dan zelf keuzes maken. Ze kunnen zich tevreden stellen met dat basisinkomen omdat ze graag laat opstaan, ze kunnen het basisinkomen gebruiken om bij te studeren, maar ze kunnen er ook voor kiezen om boven op hun basisinkomen 100 uur te werken en dezelfde dure wagen als hun buurman te kopen.’

Tegelijk bepleit hij een vrijemarkteconomie waar niet overheidsingrijpen maar wel het proces van ‘creative destruction’ zorgt voor welvaart en groei. Daarover schreef hij op zijn blog:

Zijn we vandaag armer omdat mensen niet langer manueel het veld omploegen? Omdat we geen tapijten meer knopen met de hand? Omdat er geen melkboer meer is die flessen rondbrengt? Nieuwe technologieën zorgen voor meer welvaart en meer koopkracht. Geld en middelen die we zullen besteden aan diensten, producten en ervaringen waar we vandaag nog geen idee van hebben. Dat maakt het leven van de mensen wiens job vandaag op het spel staat, niet minder moeilijk. Zij worden echter niet geholpen door misplaatste nostalgie over hoe alles vroeger beter was en pogingen gedoemde jobs in stand te houden. Wel door mee na te denken hoe ze mee kunnen bijdragen aan de welvaart van morgen.[5]


Andere activiteiten

Van 2011 tot 2014 doceerde de econoom met betrekking tot het onderwerp ‘Demographic Ageing and Financial Markets’ aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Hij is sinds 2009 lid van het Febelfin Panel of Bank Economists van de Belgische federatie van de financiële sector.

De econoom is een bekende opiniemaker in Belgische kranten, weekbladen en sociale media. Hij publiceert een tweemaandelijks editorial in de kranten De Tijd en L’Echo en verzorgt bijdragen voor diverse financiële kranten over gevarieerde onderwerpen: demografie, economische groei, eurozone, financiële aangelegenheden enzovort.[6] Hij werd ook geciteerd door het World Economic Forum.[7]

De econoom heeft op de website van de bank waarvoor hij werkt een blog waarop hij zijn economische analyses uiteenzet.[8]

De Keyzer is lid van de Adviesraad van de Faculteit Toegepaste Economische Wetenschappen van de Universiteit Antwerpen.

Bibliografie

De Keyzer is auteur van het boek ‘Groei maakt gelukkig – een optimist over vrije markt en vooruitgang’.[9] Hierin argumenteert hij uitvoering over het belang van een vrije markt en slimme groei voor het veiligstellen van onze toekomstige welvaart en welzijn. Het boek is een pleidooi voor meer positivisme, meer ondernemen, minder collectivisme en meer vrijheid, en dat op een moment dat weinigen na de recente crisisjaren nog een rooskleurige toekomst zien qua economische vooruitgang. "Een maatschappij zonder groei is een maatschappij zonder vooruitgang, en zonder toekomst. Groei maakt dus gelukkig. Niet omdat we ons steeds méér materiële zaken kunnen veroorloven, wel omdat we onze welvaart zelf in handen nemen."

Hij is een kritisch observator en analist van de Belgische en Europese economische politiek. De titel van zijn doctoraatswerk was: ‘Is there an optimal degree of central bank independence?’


Bronvermelding

rel=nofollow