Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Paul Herten
Paul Herten (Paul Jean Joseph Herten; Luik, 23 maart 1894 – gevangenis Sint-Gillis, 13 november 1944) was een Belgische collaborateur.[1][2]
Tweede Wereldoorlog
Herten was redacteur het tijdschrift Nation Belge, nadien werd hij hoofdredacteur van Cassandre en van het door Paul Colin, Nicolas Barthélemy en Robert Poulet opgerichte collaborerende Le Nouveau Journal. Herten nam in 1943 de rol over van de door verzetslid Arnaud Fraiteur op 14 april 1943 vermoorde Collin.
Joseph-Gaston Hoogeveen was chauffeur en werd door het verzet gecontacteerd om Fraiteur te helpen vluchten naar het buitenland. Hoogeveen vertelde dit aan Herten, die op zijn beurt Hoogeveen aanmaande om Fraiteur aan te geven. Herten zelf contacteerde kolonel Van Coppenolle en de collaborerende agent Armand Tilman die stiekem agent was van de SIPO SD. Hoogeveen verraadde Fraiteur in de hoop zijn zoon van verplichte arbeidsinzet vrij te stellen en om de beloning van een half miljoen frank op te strijken voor het aanbrengen van de moordenaar van Collin. Hoogeveen verraadde de route die hij als chauffeur zou nemen met Fraiteur zodat de SIPO een valstrik kon spannen. Hoogeveen werd bedrogen en ontving slechts 750 Bfr. En om zijn rol voor het verzet te verdoezelen werd hij ook nog eens vier maand opgesloten in de gevangenis. Fraiteur werd op 10 mei 1943 geëxecuteerd in het Fort van Breendonk.
Na de bevrijding van Brussel bood Herten zich op 12 september 1944 aan bij het gerecht, waar hij tot zijn eigen verrassing werd gearresteerd. Hij was verrast omdat hij de naam van Fraiteur nooit had doorgespeeld aan de Duitsers.[3]
Herten en Hoogeveen werden op 3 oktober 1944 ter dood veroordeeld, een vonnis dat op 21 oktober 1944 werd bevestigd door de Krijgsraad. Op 7 november werd hun verzoek tot cassatie afgewezen. Prins-gemaal Karel van België wees hun verzoek tot gratie af.
Ze werden op 13 november 1944, dus ook nog steeds op een tijdstip dat de oorlog nog volop woedde als eerste Belgen geëxecuteerd wegens collaboratie. Ze werden in de rug geschoten als teken van schande.
Bronnen, noten en/of referenties
|