Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Oxidatie
Oxidatie is een chemisch proces waarbij een stof (de reductor) elektronen afgeeft aan een andere stof (de oxidator) waarbij het oxidatiegetal van de reductor toeneemt.
Vroeger definieerde men een oxidatie als een reactie met zuurstof. Voorbeelden zijn roesten en verbrandingsreacties. Het proces ontleent zijn naam dan ook aan het woord oxygenium, de Latijnse naam voor zuurstof.
Zuurstof hoeft nochtans niet per se betrokken te zijn in een oxidatie. Een voorbeeld :
- Fe2+ → Fe3+ + e-
Fe2+ is hier de reductor. Het staat één elektron af en wordt daarbij geoxideerd tot Fe3+.
Met een oxidatie gaat altijd een reductie gepaard. De afgestane elektronen moeten immers opgenomen worden door een andere stof (de oxidator) , die dus gereduceerd wordt. Het geheel (oxidatie en reductie samen) noemt men een oxidatie-reductiereactie of redoxreactie.
Roesten en corrosie
Met roesten wordt uitsluitend de reactie van ijzer met zuurstof bedoeld. Oxidaties van andere metalen worden corrosie genoemd.
4 Fe(s) + 3 O2 (g) → 2 Fe2O3 (s) (roesten) 2 Cu(s) + O2 (g) → 2 CuO (s) (corrosie)
Oxidatie schijnt dus een bepaalde vorm van slijtage te zijn, dit kan dmv van erosie, maar ook het slijten van de edelmetaal zelf d.m.v. een ander soort stof of materie wat het edelmetaal zelf niet bevat.
Oxidatie in de organische chemie
In de organische chemie levert de stapsgewijze oxidatie van een koolwaterstof water op en achtereenvolgens een alcohol, een aldehyde of keton, een carbonzuur en tenslotte een perzuur. Deze stappen kunnen soms niet allemaal gezet worden. Dit verschil is te wijten aan het aantal waterstofatomen (H) aan het koolstofatoom die onmiddellijk aan de hydroxylgroep gebonden zijn.
Een primair alcohol (2 H's) zal via een aldehyde uiteindelijk naar een carbonzuur en zelfs een perzuur gaan.
Een secundair alcohol (1 H) zal uiteindelijk een keton vormen.
Een tertiair alcohol (0 H's) zal meestal niet reageren. Onder bepaalde omstandigheden kan een organisch peroxide gevormd worden.