Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Oeral-Kozakkenkoor
Een Oeral-Kozakkenkoor is een Kozakkenkoor dat Russische volksliederen zingt, en gezangen uit de kerkdiensten van de tsaren van vóór de Russische revolutie, die specifiek afkomstig zijn uit de traditie van de Oeral-Kozakken. Het voor zover bekend eerste Oeral-Kozakkenkoor ontstond in 1924 in Parijs, en kende door de jaren heen wisselende bezettingen en meerdere heroprichtingen. Zowel in Duitsland als in Nederland bevindt zich een Oeral-Kozakkenkoor dat claimt hiervan een voortzetting te zijn.
Het koor van 1924
Na de Russische revolutie in 1917 emigreerden veel Kozakken, die loyaal waren aan de Tsaar, naar Europa en de Verenigde Staten. Om de tradities uit de tijd van vóór de revolutie te behouden, richtte Andrej Iwanowitsch Scholuch in 1924 in Parijs het Oeral Kozakkenkoor op. Al snel werd dit koor de belangrijkste vertegenwoordiger van het muzikale genre. Het koor zong volksliederen en gezangen uit de kerkdiensten van de tsaren en trad door heel Europa op. In november 1931 startte het koor een tournee in Nederland. [1] Verschillende concertzalen in Nederland werden aangedaan [2][3], maar ook de Rotterdamse gevangenis werd met een bezoek vereerd. [4] Na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in 1940 raakten de leden van het koor verspreid over alle windstreken, en hield het koor op te bestaan. Het koor liet Scholuch echter niet los. Vanaf 1951 dirigeerde hij het Kozakkenkoor van de Zwarte Zee, waarmee hij overwegend kerkconcerten gaf. Rond 1956 slaagde Scholuch erin om met de oorspronkelijke leden van het Oeral Kozakkenkoor, aangevuld met nieuwe zangers, het Oeral Kozakkenkoor opnieuw op te richten. Het beroemdste koorlid was Ivan Rebroff. In augustus 1957 toerde het koor door Nederland. [5] Vanwege de leeftijd van Scholuch en door vergrijzing van de meeste leden, hield het koor zijn laatste tournee in 1972 en werd het daarna opgeheven.
Nederlandse voortzetting (vanaf 1974)
In 1974 richtte Nicolaj Romanowitz Bessalov in Den Haag een dubbel mannenkwartet op, dat zich specialiseerde in Russische zang. Bessalof was Rus van origine en oud-lid van het Don-Kozakkenkoor Serge Jaroff. Twee jaar later besloten de leden om het ensemble tot een (amateur)mannenkoor uit te bereiden, onder leiding van Frans Tetteroo. Het repertoire bestond uit volksliederen zoals Avondklokken en de Twaalf Rovers, en liturgische en geestelijke gezangen. [6] Het koor ziet zichzelf als de voortzetting van het koor van de oorspronkelijke oprichter, Andrej Scholuch.
Midden jaren 80 tot begin jaren 90 werd het koor tien jaar lang geleid door Marcel Verhoeff, die later het Don Kozakkenkoor van Rusland zou gaan dirigeren. [7][8]
Sinds 1994 staat het uit circa 30 mannen bestaande koor onder leiding van dirigent Gregor Bak. In de kersttijd zingt het koor Russische en Oekraïense kerstliederen, afgewisseld met gezangen uit de Russisch-orthodoxe liturgie en folkloristische liederen. Het koor was op 8 december 2019 te zien in het televisieprogramma Podium Witteman, en was te horen in twee afleveringen van de Netflix-serie Fargo, onder meer met het lied Kalinka.[bron?]
Duitse voortzetting (vanaf 1984)
Michael Minsky, voormalig solist van het Don-Kozakkenkoor Serge Jaroff, stelde in Keulen [9] een Oeral Kozakkenkoor samen uit een aantal vroegere leden en enkele nieuwe zangers, en blies zo het koor in 1984 nieuw leven in. Hij bleef het koor leiden tot zijn dood in 1988. Minsky, die zelf in Zwolle woonde, organiseerde nog tot kort vóór zijn dood de Nederlandse viering van het duizendjarig bestaan van de Russisch-orthodoxe Kerk. In 1989 ging het koor hiervoor in Nederland op tournee [10]
Vier jaar na de dood van Minsky stopte het ensemble enige tijd met optreden, tot het met hulp van Wanja Scholuch, de zoon van de oprichter, in ere werd hersteld. Voor een speciaal tourprogramma van 2006 tot 2007 nam Alexander Skovitan, de zoon van zangeres Alexandra, tijdelijk de muzikale leiding van het koor over en trad op als dirigent. Toen Skovitan het koor om privéredenen moest verlaten, werd de leiding overgedragen aan Vladimir Kozlovskyy uit Oekraïne. Het Oeral Kozakkenkoor geeft nog steeds gastoptredens door heel Europa. Tere ere van de 10de sterfdag van Ivan Rebroff toerde het in 2018 door Europa met "Herinneringen aan Ivan Rebroff". Samen met de zanger Dorothee Lotsch werd ook het programma "Songs of the Russian Soul - Memories of Alexandra" uitgevoerd.
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
- º CONCERT. EN THEATERGIDS. Het Vaderland : staat- en letterkundig nieuwsblad, 's-Gravenhage (30-10-1931). Geraadpleegd op 25-12-2019 (via Delpher).
- º Met den Speurder in het Theater Tuschinski. De Telegraaf, Amsterdam (29-12-1931). Geraadpleegd op 25-12-2019 (via Delpher).
- º Stadsnieuws. Kamer van Koophandel. Vergadering van gistermiddag.. Delftsche courant, Delft (10-11-1931). Geraadpleegd op 25-12-2019 (via Delpher).
- º URAL-KOZAKKEN IN DE GEVANGENIS. Liederen voor de gevangenen. De Telegraaf, Amsterdam (13-01-1931). Geraadpleegd op 25-12-2019 (via Delpher).
- º Oeral Kozakken Koor in Nederland. De Tijd : godsdienstig-staatkundig dagblad, 's-Hertogenbosch (10-08-1957). Geraadpleegd op 25-12-2019 (via Delpher).
- º Oeral Kozakkenkoor geslaagd Russische sfeer in de Oude Kerk door Adr.Hager. Trouw, Meppel (15-03-1978). Geraadpleegd op 25-12-2019 (via Delpher).
- º Arno Gelder (13-11-2017). Marcel Verhoeff is Hollander met een kozakkenhart. Algemeen Dagblad. Geraadpleegd op 25-12-2019.
- º Hans Geleijnse (23-07-1994). 'Wat ik hier aantrof, was puur vakmanschap', Nederlander dirigeert Russische Kozakken. Nieuwsblad van Friesland : Hepkema's courant, Heerenveen. Geraadpleegd op 25-12-2019 (via Delpher).
- º Oeral Kozakken naar Ameland. Nieuwsblad van het Noorden, Groningen (25-06-1988). Geraadpleegd op 25-12-2019 (via Delpher).
- º Toerende Oeralkozakken. De Telegraaf (09-03-1989). Geraadpleegd op 25-12-2019 (via Delpher).
Q2499935 (reasonator)