Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Nico Schrama

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

N.J. (Nico) Schrama (1942) is een Nederlands musicus.

Hij is getrouwd met Lydwien/Lidwien Strategier, dochter van Herman Strategier. Hij ontmoette haar in het Nederlands Madrigaalkoor te Leiden. Lidwien was begenadigd violist en zanger. Uit het huwelijk kwamen twee kinderen voor, zoon Servaas werd IT’er, dochter Godelieve Schrama harpist.[bron?]

Hij speelde al op jonge leeftijd piano en werd gestimuleerd dat uit te bouwen. Schrama maakte echter eerst zijn gymnasium af en begon vervolgens aan de opleiding aan het Nederlands Instituut voor Kerkmuziek in Utrecht. Hij liet het conservatorium links liggen omdat hij vond dat genoemd instituut veel meer nadruk legde op de kerkmuziek dan de conservatoria. Aan het instituut in Utrecht kreeg hij les van Albert de Klerk, Herman Strategier en Bernard Bartelink. Omdat hij zelf ook muziekles wilde geven was een studie Haags conservatorium noodzakelijk. Hij werd muziekleraar in Wassenaar en omgeving en organist en koordirigent aan een kerk in Leiden. Hij hield de positie van muziekleraar aan tot 1971.

Schrama werd vervolgens onder Andries de Braal adjunct-directeur van de Stedelijke Muziekschool Breda. De Braal had onder meer ook onder Hendrik Andriessen en diens leerling Herman Strategier gestudeerd. Strategier vond dat Nico Schrama onvoldoende kwaliteiten had om componist te worden; hij had wel de techniek, maar schreef geen muziek aldus Strategier. Schrama werd als dirigent promotor van talloze koorwerken uit zowel bekend als onbekend repertoire, voornamelijk in en om Breda.

In aansluiting op genoemde functies was hij ook tien jaar hoofd van Cultuur binnen de gemeente Breda en jarenlang betrokken bij de "Herman Strategier Stichting" en (mede-)organisator van concerten in de Nieuwe Veste. In 2014 nam hij afscheid als programmeur van de concertserie met kamermuziek aldaar. Hij was in 2022 betrokken bij uitvoeringen van Strategiers werken Arnhemsche Psalm en Requiem, die al enkele jaren niet meer te horen waren geweest. Op 17 september 2022 werden ze door Phion in het Arnhemse Musis Sacrum uitgevoerd ter nagedachtenis aan de Slag om Arnhem (begonnen 17 september 1944) en een herdenking aan Tweede Wereldoorlog.

Nico Schrama en Lourens Stuifbergen geven in 2013 Musique pour faire plaisir; Leven en werk van Herman Strategier uit, mede resulterend in de op- en uitbouw van het artikel Herman Strategier op Wikipedia.[1]

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow