Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Naltrexon

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Naltrexon is een door meerdere fabrikanten op de markt gebracht medicijn dat wordt gebruikt als hulpmidddel bij het bestrijden van alcoholverlaving. De lange termijnresultaten hiermee zijn nog niet bekend, daarom raadt de Nederlandse CFH Commissie Farmaceutische Hulp aan terughoudend met de toepassing te zijn. De commissie heeft het midddel ook ter beoordeling voor de behandeling van verslaving aan opiaten.[1]

Theorie

Alcoholisme wordt onder meer beschouwd als een hersenziekte. Erfelijke factoren bepalen waarschijnlijk waarom de een vrij snel verslaafd raakt, terwijl de ander sociaal drinker blijft. Verslaving aan alcohol wordt gekenmerkt door het onvermogen om de drank te laten staan en een heftig verlangen (craving) wanneer er geen drank ter beschikking staat. Bij het ontstaan van de verslaving speelt naast ontwenningsverschijnselen en controleverlies, wisselende activering van het beloningscentrum in de hersenen een rol, waardoor operante conditionering ontstaat: op drinken volgt een beloning. De gedachte achter de behandeling met naltrexon is het blokkeren van deze beloningsrespons.

Onderzoek

  • In 2005 is een onderzoek bij 624 patiënten gepubliceerd in het Amerikaanse tijdschrift JAMA. Deze alcoholisten werden gedurende zes maanden behandeld met een hoge dosis naltrexon, een lage dosis of een placebo. Gescoord werd het aantal dagen waarop te veel gedronken werd (meer dan 4(v) of 5 (m)). In de groep met de hoge dosis waren dat 25 en in de groep met de lage dosis 17 dagen minder dan in de placebogroep. Naltrexon had geen effect op het aantal alcoholvrije dagen en ook niet op het aantal alcoholvrije patiënten. Deelnemers die tevoren al gestopt waren met drinken behaalden de beste resultaten.[2]
  • De conclusie van een meta-analyse over 19 gecontroleerde klinische onderzoeken van naltrexon voor de behandeling van alcoholisme (die niet alle gerandomiseerd en dubbelblind waren) luidt dat naltrexon op korte termijn een ondersteunend effect heeft bij de behandeling, maar dat over de lange termijn niets gezegd kan worden.[3]
  • Ook een andere meta-analyse bevestigde bescheiden resultaten van naltrexon op korte termijn. Er zijn aanwijzingen dat een combinatie van naltrexon met cognitieve gedragstherapie meer effect heeft dan een combinatie met alleen ondersteunende gesprekken.[4][5]

Bijwerkingen

Dikwijls(>10%): slaapstoornissen, onrust, nervositeit, angst, buikpijn en -krampen, misselijkheid, braakneiging, futloosheid, gewrichts- en spierpijn, hoofdpijn. Minder vaak (<10%): verminderde eetlust, gewichtsverlies, diarree, obstipatie, dorst, verhoogde energie, depressieve symptomen, duizeligheid, huiduitslag, seksuele stoornissen.

Richtlijnen

  • De NHG-standaard ‘Problematisch alcoholgebruik’ raadt af om als huisarts ondersteunende medicatie voor te schrijven, tenzij men met een verslavingscentrum samenwerkt.[6]
  • De Nederlandse mutidisciplinaire richtlijn van het CBO stelt dat naltrexon een veilig en effectief middel is bij de behandeling van alcoholproblemen. Tijdens de behandeling is het nodig de patiënt te blijven motiveren om de medicatie te slikken, dit in verband met de bijwerkingen. Mensen die naltrexon gebruiken dienen informatie bij zich te dragen voor het geval ze plotseling onder narcose moeten. Behandeling met cognitieve gedragstherapie kan goed gecombineerd worden met naltrexon.[7]

Alternatieven

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º Farmacotherapeutisch Kompas
  2. º Garbutt JC, Kranzler HR, O’Malley SS, Gastfriend DR, Pettinati HM, Silverman BL, et al. Efficacy and tolerability of long-acting injectable naltrexone for alcohol dependence. JAMA 2005;293:1617-25.; W. van den Brink, Ned Tijdschr Geneeskd. 2005;149:2022-3
  3. º Bouza C, Angeles M, Magro A, Muñoz A, Amate JM; Efficacy and safety of naltrexone and acamprosate in the treatment of alcohol dependence: a systematic review; Addiction, 99-7 (2004); 811-82,
  4. º Hendrik G. Roozen, Ranne de Waart, Danielle A.W.M. van der Windt, Wim van den Brink, Cor A.J. de Jong, Ad J.F.M. Kerkhof; A systematic review of the effectiveness of naltrexone in the maintenance treatment of opioid and alcohol dependence; European Neuropsychopharmacology; (16)-5 (juli 2006) 311—323 [1]
  5. º Geneesmiddelenbulletin Jaargang 37 Nr. 4 - 01 april 2003 Pagina's 35-41 ;
  6. º Ned Tijdschr Geneeskd. 2006;150:2536-40 RichtlijnenSamenvatting van de standaard 'Problematisch alcoholgebruik' (tweede herziening) van het Nederlands HuisartsenGenootschap L.J. Boomsma; Tj. Wiersma; G.J. Meerkerk'en A.N. Goudswaard
  7. º Multidisciplinaire richtlijn Stoornissen in het gebruik van alcohol; Richtlijn voor de diagnostiek en behandeling van volwassen patiënten met een stoornis in het gebruik van alcohol 2009; CBO richtlijn.
rel=nofollow
rel=nofollow