Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Muziek Expres

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Muziek Expres was een Nederlands muziektijdschrift dat tussen januari 1956 en december 1989 maandelijks verscheen. Tot juni 1963 verscheen het blad in zwart-wit, daarna (deels) in kleur. Tot halverwege de jaren zeventig was Muziek Expres het op afstand grootste Nederlandse popblad.

De inhoud bestond voornamelijk uit artikelen over en interviews met de artiesten die op dat moment populair waren. Andersom kon een reportage in het blad ook leiden tot een plotselinge stijging van de platenverkoop. Met de posters uit het tijdschrift werd destijds menige tienerkamer behangen. Maandelijks werden van enkele songs die hoog in de hitparade stonden, de songteksten afgedrukt. Hiervan werd gretig gebruikgemaakt door artiesten en bandjes. Hoewel onder de teksten netjes de naam van de muziekuitgeverij werd afgedrukt, werden de meeste teksten door de redactie van het blad op gehoor gereproduceerd. Dit leidde soms tot vreemde resultaten. Zo werd in 1965 de beginregel van We've gotta get out of this place van The Animals afgedrukt als: "In the studio part of the city" waar het moest zijn "In this dirty old part of the city". Gevolg was, dat in vele dancings en parochiezaaltjes hits met gebrekkige "Muziek Expres-teksten" werden vertolkt. Vanaf 1960 publiceerde het blad ook de programmering van Radio Veronica. Veronica-diskjockey Joost den Draaijer had tussen 1961 en 1964 zijn eigen rubriek in het blad. Vanaf juni 1958 drukte "ME" zijn eigen (maandelijkse) hitparade af. De populariteit daarvan daalde halverwege de jaren '60 toen de wekelijkse hitlijsten opkwamen, zoals de Tijd Voor Teenagers Top 10, de Parool Top 20 en de Veronica Top 40, waarvan iedere vrijdag gratis gedrukte exemplaren verspreid werden.

De oplage van Muziek Expres bereikte een hoogtepunt in 1974 (375.000 exemplaren). Oprichter en uitgever Paul Acket, tevens actief als concertorganisator, verkocht het blad toen, samen met Popfoto, voor een miljoenenbedrag aan uitgeverij VNU. Van de opbrengst richtte hij het North Sea Jazz Festival op. In 1975 stapte Acket tevens op als directeur van Muziek Expres en vertrok ook langjarig hoofdredacteur Ruud van Dulkenraad. Hij werd opgevolgd door achtereenvolgens Paul Deckers (1975-1976), Dick Kooiman (1977-1985; tevens hoofdredacteur van Popfoto), Tineke Verhoeven (1985-1988) en Jan Groenewold (1988-1989). Ondanks (of misschien wel dankzij) diverse formulewijzigingen daalde de oplage van Muziek Expres vanaf 1974 snel - tot 137.015 exemplaren in 1979 en 77.813 in 1989. VNU besloot toen de uitgave van het blad te staken: in december 1989 verscheen het 645ste en laatste nummer.

Onder de titel Musikexpress begon in 1969 op initiatief van Acket ook een Duitstalige versie van Muziek Expres te verschijnen, met aanvankelijk grotendeels dezelfde inhoud als de Nederlandse editie. Anders dan 'moederblad' Muziek Expres bestaat Musikexpress nog steeds. Sinds 2000 wordt het blad uitgegeven door Axel Springer Verlag.

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:
Muziek Expres, jaargangen 1962-1965

rel=nofollow