Mozes Salvador

Jhr. Mr. Mozes Salvador (Amsterdam, 1813 – Bloemendaal, 1884) was gemeenteraadslid Haarlem van 1851-1855 en 1859-1874

Geboren in Amsterdam, in Leiden gestudeerd, ambieerde deze een militaire carrière en bracht het nog even tot ritmeester bij de dragonders. Eenmaal gevestigd in de garnizoensstad was Salvador in 1848 kandidaat-gemeenteraadslid, sinds 1851 lid (tot 1855) en nogmaals van 1859 tot 1874 waarin hij radicale standpunten verkondigde. Hij rekende zich tot de ‘volksmannen’, belegde politieke bijeenkomsten, en pleitte voor openheid in de besluitvorming van bestuurders. Zijn motto was: “Niet om de personen behandel ik beginselen, maar om de beginselen moet ik personen behandelen.” De wijze waarop hij dat deed maakte hem voor zijn collega-raadsleden tot een querulant en lasteraar. Omdat zijn Sefardisch jood-zijn hem in de weg stond sloot hij zich in 1853 aan bij de Waalse Gemeente en is in dat jaar ook als lid van Provinciale Staten benoemd. Als non-conformist in het statige Haarlem van zijn tijd streed hij permanent tegen – zijns inziens – geldverkwisting van de stadsbestuurders. Salvador kwam met (bijna) iedereen die niet zijn standpunten deelde in conflict, wat zelfs tot behoorlijke handtastelijkheden leidde met mr. C.J. Enschedé en door de rechtbank werd hij veroordeeld tot een gevangenisstaf en ontbeerde hij van 1855 tot 1859 zowel het actief als passief kiesrecht. Welvermogend gaf Salvador talrijke pamfletten uit. Vereenzaamd overleed hij 20 september 1884 in het gesticht Meer en Bosch te Bloemendaal.