Mohammed Faizel Ali Enait

Mohammed Faizel Ali Enait (geb. 1974) is een Surinaams-Nederlandse advocaat en moslimfundamentalist. Enait kwam in 2006 voor het eerst in het nieuws vanwege een controversiële rechtszaak die hij in datzelfde jaar aanspande tegen de Gemeente Rotterdam.

Levensloop

Over de levensloop van Enait is weinig bekend. Enait noemt zichzelf in officiële stukken Mohammed Faizel Ali bin Mohammed Racheed bin Mohammed Karamullah bin Mohammed Enait, wat staat voor Mohammed Faizel Ali zoon van Mohammed Racheed, zoon van etc. Van 2002 tot 2007 studeerde Enait rechten aan de Erasmus Universiteit te Rotterdam. Hij studeerde in augustus 2008 af met de scriptie Terrornoia : how the propa-ugandists used the omni-territorialization of terror for the fundamentalismanization of criminal law in a multi-cultus-ritualistic society. Het woord fundamentalismanization komt overigens niet voor in de Engelse taal.

Mohammed Faizel Enait publiceert regelmatig op de website van de Stichting Mirsab. Mirsab is, naar eigen zeggen, een stichting opgericht voor en door de Nederlandse moslimgemeenschap. Met een essay verschenen op deze website won Enait de hoofdprijs in een essaywedstrijd van de Wiardi Beckman Stichting, het wetenschappelijk bureau van de Partij van de Arbeid. Hij won de wedstrijd met zijn essay Een apologie voor een apologie. De jury noemde Enait 'jong, gedreven en geëngageerd'. De partijleider van de PvdA, Wouter Bos, prees Enait om zijn stijl en argumentatie maar zette kanttekeningen bij de inhoud van zijn essay.

Sinds zijn afstuderen is Enait werkzaam als advocaat bij Jairam Advocaten, te Rotterdam. Dit advocatenkantoor trok de aandacht toen website GeenStijl op 25 augustus 2008 onthulde dat de foto's die Jairam advocaten op zijn website had staan als zijnde de telefonistes, foto's van pornoactrices bleken te zijn. In het tv programma Knevel & van den Brink zou Enait later zeggen dat de site gehackt was. Dit kon echter niet waar zijn, daar de foto's al jaren op de site stonden. In het programma ging Enait in debat met Rita Verdonk. Zie verder onder 'mediaoptredens'.

Rechtszaak tegen de Gemeente Rotterdam

Enait kwam in 2006 in de publiciteit naar aanleiding van een door hem aangespannen rechtszaak tegen de gemeente Rotterdam. De gemeente weigerde Enait, een orthodoxe moslim, aan te nemen als klantmanager van de Sociale Dienst nadat hij in 2005 tijdens een sollicitatiegesprek kenbaar maakte dat hij vanwege zijn geloof weigerde vrouwen een hand te geven. Enait legde de zaak voor aan de Commissie Gelijke Behandeling omdat de gemeente onderscheid zou maken op basis van religie. De CGB stelde Enait in het gelijk omdat de gemeente de sollicitant niet had mogen weigeren op basis van zijn (orthodoxe) kledingstijl (tijdens het sollicitatiegesprek had Enait een djellaba gedragen). Ook had de gemeente moeten onderzoeken of er andere begroetingen mogelijk waren. Volgens de gemeente Rotterdam speelde de kleding wel een rol maar geen cruciale, Enait was geweigerd voor de baan omdat hij vrouwen geen hand wilde geven. Rotterdam stelde dat het geven van een hand essentieel is voor de functie van klantmanager, een klantmanager moet mensen immers op hun gemak stellen. Bovendien, zo zei de gemeente, maakte Enait zelf onderscheid op basis van geslacht door vrouwen de hand te weigeren en mannen niet. Hoewel Enait door de CGB in het gelijk werd gesteld, kapittelde de commissie Enait over het door hem gemaakte onderscheid tussen mannen en vrouwen. Enait besloot daarop zijn begroetingsritueel aan te passen: voortaan gaf hij ook mannen geen hand.

Gesterkt door het voor hem positieve advies van de CGB besloot Enait naar de rechter te stappen. De CGB kan immers geen vonnissen wijzen, maar alleen adviezen geven. Enait eiste dat de rechter het gemeentelijk handelen onrechtmatig zou verklaren, verder eiste hij een schadevergoeding van 9.000 euro. De Rotterdamse rechtbank stelde in augustus 2008 de gemeente Rotterdam in het gelijk. De uitspraak vermeldde: "De gemeente mag ervoor kiezen om de in Nederland gebruikelijke begroetings- en beleefdheidsvormen jegens al haar burgers in acht te nemen. Het niet aannemen van Enait is voor de gemeente een passend en noodzakelijk middel om dat doel te bereiken bij de ontvangst van haar klanten, omdat de gemeente geen onderscheid wil maken tussen mannen en vrouwen."

De gemeente Rotterdam reageerde verheugd op het vonnis. De algemeen directeur van de Rotterdamse gemeentelijke dienst Sociale Zaken en Werkgelegenheid, Mart Toet, zei gesterkt te zijn in de gedachte dat Rotterdam in deze zaak op een goede manier had gehandeld. Enait noemde op zijn beurt het vonnis 'slordig gemotiveerd', 'knullig opgesteld' en 'typisch van een witte rechter'. Volgens Enait was het oordeel van de rechtbank een 'boerenvonnis van een rechter uit een boerengat'. Enait meende dat hij zich op grond van artikel 6 van de Grondwet mag gedragen zoals zijn religie dat voorschrijft. In dit artikel wordt de godsdienstvrijheid gegarandeerd.

Enait weigert op te staan voor rechter

In augustus 2008 werd Mohammed Enait beëdigd als advocaat. Het is gebruikelijk dat iedereen in de rechtszaal opstaat als de rechters binnen komen. Dit wordt gezien als teken van respect voor de rechterlijke macht en de rechtstaat. Enait weigerde dit, hij stelde dat zijn geloof hem verhindert op te staan voor een rechter omdat volgens de islam alle mensen gelijk zijn.

Begin september 2008 besloot de rechtbank te Rotterdam om Enait tegemoet te komen. Enait hoefde niet langer op te staan voor rechters, dit om conflicten te voorkomen. Het openbaar ministerie tekende protest aan tegen de beslissing van de rechtbank. Volgens het OM is de handelwijze van Enait in strijd met de gedragsregels voor advocaten.

Doordat de NRC op 5 september 2008 over deze zaak publiceerde, bereikte het nieuws de Tweede Kamer. CDA en VVD vonden de regeling van de Rotterdamse rechtbank onaanvaardbaar. Alle advocaten tonen respect voor de rechters door op te staan, CDA en VVD vonden dat er voor Enait geen uitzondering mag gelden. VVD-Kamerlid Henk Kamp zei een einde te willen maken aan de 'mallotigheid'. Het CDA wil dat de Rotterdamse rechtbank terugkomt op het besluit om een uitzondering te maken voor Enait. Gebeurt dat niet, dan zou de Raad voor de Rechtspraak een algemene regel moeten maken waarin staat dat iedereen behoort op te staan als de rechters binnenkomen.

Op 9 september vond een discussie plaats in de Tweede Kamer over het al dan niet op moeten staan voor rechters in de rechtszaal. Minister van Justitie Ernst Hirsch Ballin stelde dat advocaten respect moeten tonen voor de rechtsstaat en daarom op moeten staan wanneer rechters de rechtszaal binnenkomen. Advocaten staan niet op voor de persoon van de rechter, maar voor de rechter als symbool van de rechtstaat, aldus de minister. De Raad voor de Rechtspraak maakte 8 september al bekend dat iedereen in de rechtszaal respect moet tonen voor 'de autoriteit van het recht'. Niet alle rechters maken zich even druk om de houding van Enait en vinden dat men er vooral geen aandacht aan moet schenken.

De rechtbank zelf kon niet afdwingen dat Enait gaat staan, er staat immers nergens in de wet dat advocaten moeten opstaan. De Orde van Advocaten kan wel optreden tegen Enait omdat de Orde gedragsregels voor advocaten opstelt. Op 18 september 2008 diende de deken van de Orde van Advocaten te Rotterdam een klacht in tegen Enait. De Orde zal tuchtrechtelijk tegen de houding van Enait optreden. De Raad van Toezicht van de Orde van Advocaten vindt de weigering van Enait om op te staan voor de rechtbank en het feit dat hij een petje draagt tijdens de zitting in strijd met de gedragsregels voor advocaten en de Advocatenwet. De Raad van Discipline in Den Haag zal de zaak behandelen. Enait noemde de commotie rond zijn persoon en de klacht van de Orde een 'lynchpartij' volgens hem worden succesvolle Moslims tegengewerkt in Nederland.

Mediaoptredens

• Op donderdag 5 oktober 2006 verscheen Enait voor het eerst op TV. Hij werd geïnterviewd in het programma Pauw en Witteman nadat hij door de Commissie Gelijke Behandeling in het gelijk was gesteld.
• Op vrijdag 22 augustus 2008 was Enait te gast bij de actualiteitenrubriek NOVA/Den Haag vandaag. Tijdens het interview voegde Enait presentatrice Clairy Polak toe dat zij waarschijnlijk een aanhanger van Geert Wilders was. Ook sprak hij van 'handenschudfundamentalisme' en over de 'wittemanscultuur' die Nederlanders aan anderen op wil leggen.
• Op dinsdag 26 augustus 2008 ging Enait in het praatprogramma Knevel & Van den Brink in debat met Rita Verdonk, fractieleider van Trots op NL. Tijdens de uitzending haalde Enait uit naar Verdonk, volgens hem probeerde Verdonk hem te demoniseren en hij verweet haar een 'plantagementaliteit'. Verdonk vond dat nieuwkomers in Nederland zich moeten aanpassen aan de in Nederland geldende normen, waarden en gedragsregels. 'Als u zich niet kunt vinden in de Nederlandse rechtsstaat, waarom blijft u dan in Nederland wonen?', zo zei Verdonk. Enait stelde daarop dat het Nederland dat Verdonk voorstaat aan het wegglippen is.

Kleding

Enait draagt bij publieke optredens vaak een traditionele Kaftan.

Taalgebruik

In veel van zijn mediaoptredens en interviews, alsook in zijn publicaties op de website van de Stichting Mirsab, valt Enait op door zijn taalgebruik. In een artikel in het opinieblad Elsevier werd zijn spreekstijl en woordkeuze omschreven als "platvloers" en "koeterwaals doorspekt met moeilijke woorden, Engels, flarden van geschiedkundige anekdotes en verholen agressie."

Echter de website van stichting Mirsab, waar Enait publicist is, omschrijft het taalgebruik van Enait als hebbende "een hoog niveau van scherpzinnigheid en gepast sarcasme" en beschrijft Enaits woordenschat als "bovengemiddeld ruim".

Externe links

• Profiel van Mohammed Faizel Ali Enait in De Researcher
• Waarom Moslims geen hand geven
• (en) Waarom Moslims geen hand geven II
• Quotes van Enait Elsevier.nl, 28 augustus 2008
• Alle quotes van Enait

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties: