Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Migratie (dieren)

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Migratie van trekvogels.
Zie ook : migratie (doorverwijzing), andere betekenissen van "migratie".

Migratie oftewel het migreren is het biologisch verschijnsel dat ontstaat wanneer levende wezens van een leefgebied naar een ander verhuizen. In de meeste gevallen migreren organismen om te ontsnappen aan plaatselijke voedseltekorten, meestal in de winter of het droge seizoen. Andere dieren migreren om een goede broedplaats te vinden, zoals het geval is bij bepaalde vissoorten, bijvoorbeeld de zalm en de paling. Niet-migrerende diersoorten ontsnappen aan de winter of de droogte door een winterslaap of zomerslaap.

De jaarlijkse migratie van veel vogelsoorten wordt vogeltrek genoemd. De Noordse Stern is een extreem voorbeeld van een trekvogel, hij vliegt elk jaar van het noordpoolgebied naar Antarctica, en weer terug.

Walvissen, bepaalde soorten vlinders en motten, palingen, rendieren en gnoes staan ook bekend als migrerende soorten. De periodieke migratie van sprinkhanen zijn legendarisch, namelijk met miljoenen tegelijk, en zijn zelfs beschreven in de Bijbel.

Amfibieën trekken jaarlijks tussen hun overwinterings- en hun voorplantingsbiotoop, wat bekend staat als de amfibieëntrek of de paddentrek.

Migratie onder zeedieren

Landzoogdieren trekken zelden grote afstanden omdat ze trager zijn en meer energie verbruiken. Maar vogels en zeezoogdieren migreren meestal het verst. Grijze walvissen trekken van de zeedieren wellicht het verst: in hun leven legt een grijze walvis (alles bij elkaar) wel 0,8 miljoen kilometer af , de afstand van de aarde naar de maan en terug. Grijze walvissen reizen op en neer tussen de Mexicaanse kust, waar ze zich 's winters voortplanten, en de Beringstraat, waar ze 's zomers eten. Een kleiner aantal pendelt tussen Korea en de zee van Okhotsk in Oost-Siberië.

Zeeschildpadden hebben nauwkeurig vastgelegde trekroutes; ze keren elk jaar naar hetzelfde stukje strand terug om eieren te leggen. Dat is des te opmerkelijker omdat deze dieren er soms wel 30 jaar over doen om geslachtsrijp te worden; en al die tijd onthouden ze dus precies waar ze uit het ei gekropen zijn, zodat ze daarheen kunnen teruggaan als ze zelf aan voortplanting toe zijn. Op wat kleinere schaal maken ook veel vissen tochten naar ondiep water om te paaien, en zelf andere, meer trage dieren gaan geregeld over de bodem op pad.

Caribische langoesten reizen heen en weer tussen ondiep water boven riffen, waar ze zich voortplanten, en dieper water waar ze overwinteren; ze gaan altijd op weg in een enkele rij, waarin elk dier de staart van zijn voorganger volgt. Zulke tochten zijn een jaarlijks terugkerend verschijnsel; sommige dieren migreren zelfs dagelijks naar plaatsen waar ze voedsel vinden. Zo komen veel planktondieren 's nachts naar het oppervlak, om overdag weer naar de diepte af te dalen.

Ook tonijnen staan om hun lange reizen bekend: sommige scholen trekken de hele Middellandse Zee door, en een exemplaar dat bij Mexico was gemerkt werd bij Japan teruggevonden.

Zie ook