Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Microtransacties
Microtransacties is een bedrijfsmodel dat zich richt op het verhandelen van virtuele goederen. Microtransacties worden meestal gebruikt in gratis games en mobiele applicaties. Ontwikkelaars gebruiken een microtransactiemodel als inkomstenbron.
Het model wordt al sinds gedurende tijd gebruikt in Free-To-Play games en dient om de ontwikkelaars en de uitgevers te finaniciëren. Hierin worden artikelen verkocht die in het spel te gebruiken zijn. Dit kunnen zowel cosmetische (zoals kledij die de personage een andere look geven) als functionele artikelen zijn (wapens en andere gebruiksvoorwerpen die kunnen dienen in het spel). Bij dit laatste ontstaat er vaak commotie, want wanneer spelers betalen krijgen ze een voorsprong op anderen. Dit wordt vaak verwezen als een Pay-To-Win spel of Freemium. Die hebben een slechte reputatie omdat de winnaar diegene is die geld investeert in het spel. Daarom beperken veel games zich tot het cosmetisch aspect om zo geen verlies aan reputatie en populariteit te ondergaan.[1] Een voorbeeld van een computerspelgenre waar microtransacties in te pas komen zijn MOBA's. Je kan zogenaamde skins kopen om zo het uiterlijk van je personage een persoonlijke tint te geven
Met de opkomst van de smartphone en tablets kwam een gigantisch arsenaal van applicaties op de markt terecht. De meeste van de applicaties zijn ook gratis te verkrijgen op de applicatiewinkels zoals de App Store en Google Play. Microtransacties zijn hier de ideale oplossing voor de uitgevers en ontwikkelaars om bij te verdienen. De applicaties worden gepromoot als volledig gratis, maar vaak zitten hierachter kleine kosten die noodzakelijk te betalen zijn om volledig gebruik van de applicatie mogelijk te maken. Er wordt hierin een onderscheid gemaakt tussen de gratis versie en de betalende versie. De game-applicaties daarentegen gebruiken meestal de microtransacties zoals wij die kennen bij de Free-To-Play videospellen.
Oorsprong
De oorsprong van microtransacties is moeilijk te achterhalen. Veel firma’s beweren dat zij op het idee zijn gekomen. Zoals bijvoorbeeld Nexon die vertellen hoe zij microtransacties per ongeluk uitvonden toen zij een slecht lopende online game wilden afschaffen. In de plaats daarvan werd het spel aan de spelers gratis aangeboden en konden zij zich in het spel een aantal artikelen aanschaffen.[2] Na deze aanpassing was er een groei van 16% in het aantal spelers in enkel één jaar tijd. Het concept zelf bestaat echter al veel langer, zowel in de game-industrie als in andere domeinen. Speelautomaten is een voorbeeld die volgens hetzelfde principe werkt. In de 20e eeuw was dit zeer populair in het computerspelindustrie. Spelers konden geld in de automaten stoppen en in ruil konden ze voor een bepaalde tijd spelen.[3]
Evolutie
In de computerspelindustrie zorgen microtransacties voor veel opwekking. Meer en meer uitgevers kiezen voor het uitgeven van games door middel van DLC, aan die downloadbare inhoud wordt eveneens een prijskaart gehangen. Vooral de makers van AAA games (die over een groot budget en een groot team beschikken) die deze methode gebruiken zorgen voor veel controverse bij gamers. Ontwikkelaars worden als lui bestempeld en de uitgevers als gierig.[4]
De constante stijging van Free-To-Play videospellen (en de microtransacties die erbij horen) kan ook een antwoord zijn op de hackers die videospellen illegaal en gratis publiceren, meestal in de vorm van torrents. Microtransacties kunnen ook omzeild worden door illegale middelen, er wordt dan gebruik gemaakt van valse authenticatie om zich aan te melden op de server. Dit is een minder populair fenomeen doordat deze methode eenvoudig op te sporen is en er vaak een permanente verbanning van de server op volgt.
Methode
Microtransacties maken gebruik van interne platformen in de applicaties. Zo kunnen de aankopen vlot verlopen en zijn mogelijke onenigheden eenvoudiger op te lossen. Apple bied StoreKit aan als platform voor ontwikkelaars, zo kunnen zij een microtransactiesysteem toevoegen in hun applicaties.[5] Google Play heeft een gelijkaardige service die "In-app Billing" noemt. De service biedt vele verkoopmogelijkheden aan zoals downloadbare inhoud (foto's en mediabestanden), virtuele inhoud en premium services.[6]
Ook game clients zoals Steam hebben platformen die microtransacties in games mogelijk maken, bij Steam is dit Steamwork
Inkomsten
Microtransacties hebben hun nut en inbreng in de laatste jaren bewezen. De inkomsten van Free-To-Play games liggen hoog. Azië is hierin de koploper, met inkomsten van 3,9 miljard euro in 2015. Europa en Noord-Amerika hadden respectievelijk 1,9 en 2,9 miljard euro inkomsten in 2015. League of Legends, een spel van de Amerikaanse ontwikkelaar Riot Games, maakte 1,5 miljard euro winst.[7] Elk van deze bedragen zijn inkomsten van microtransacties.
Referenties
|