Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Michael Lynk
Michael Lynk (Halifax, 1953) is een Canadees jurist en hoogleraar Recht .In maart 2016 werd hij door de Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties met 47 stemmen voor en 0 tegen benoemd tot 7e “Speciaal Rapporteur over de situatie van de mensenrechten in de sinds 1967 door Israël bezette gebieden”.In Israël werd afwijzend gereageerd, want men vindt hem bevooroordeeld.
Michael Lynk is geassocieerd hoogleraar Recht aan de Western University in Londen in de provincie Ontario in Canada, waar hij arbeidsrecht, constitutioneel recht en mensenrechten doceert.[1] Daarvoor had hij gedurende een tiental jaren een juridische praktijk (arbeids- en vluchtelingenrecht) in Ottawa en Toronto . Ook werkte hij in die periode voor de Verenigde Naties in Jeruzalem en hield zich daar bezig met vraagstukken op het gebied van mensenrechten en vluchtelingenproblematiek (waaronder die van de Palestijnen).
Professor Lynk heeft veel geschreven over arbeidsrecht en mensenrechten in Canada.Tevens heeft hij artikelen gepubliceerd over de toepassing van het Internationaal recht op het conflict in het Midden Oosten. Regelmatig fungeerde hij als “labour arbitrator”, sprak regelmatig op conferenties (“labour law and industrial relations”) en heeft hij regeringen en internationale organisaties geadviseerd over vraagstukken die verband hielden met arbeidsrecht en mensenrechten. Professor Lynk haalde zijn B.A. (with honours (vgb. met cum laude)) in 1974 ,zijn LL.B. in 1981 ,beiden op Dalhousie University. Tenslotte zijn LL.M. op Queen’s University in 2001.
Hij maakte deel uit van de groep personen die op de "Honours List 2015" van de Mayor of London (de burgemeester) stond: hij werd geëerd voor zijn inzet voor de samenleving.[2]
Enkele uren nadat zijn benoeming tot VN-rapporteur bekend gemaakt was vroeg de Canadese minister van Buitenlandse zaken, Stephane Dion , de VN via een twitterbericht de benoeming ongedaan te maken. Als reden gaf hij op dat Lynk niet gekwalificeerd genoeg zou zijn voor de post.[3] De Canadian Association of University Teachers richtte zich hierop tot minister Dion en vroegen hem zijn woorden en actie terug te nemen.[4] Een van de argumenten die critici – bv. UN Watch – tegen hem aanvoeren is een juridische tekst van zijn hand over het stichten van nederzettingen op met militaire middelen ingenomen territorium. Hij gaf daarvan vele voorbeelden uit de geschiedenis en noemde daarbij ook de transfer van Duitssprekenden door Nazi-Duitsland naar veroverd gebied.[5]
Op 19 oktober 2016 bracht hij zijn eerste rapport uit als speciaal rapporteur voor de VN-Mensenrechtenraad, nadat hij in juli een bezoek aan de regio gebracht had. Aan het begin van zijn rapport drukt hij zijn zorg uit over het feit dat hij van de regering van Israël geen toestemming had gekregen de “bezette Palestijnse Gebieden” te bezoeken. Dit was ook zijn voorganger, de Indonesiër Makarim Wibisono , overkomen, die na enkele keren tevergeefs toestemming te hebben aangevraagd, zijn opdracht aan de Raad teruggaf. Lynk moest het nu doen met ontmoetingen in Amman in Jordanië en verder met contacten via media (Skype bv.).
In een interview naar aanleiding van zijn rapport zegt hij over de hopeloosheid die de Palestijnse jeugd ervaart:“Veel van de aanslagen van de laatste tijd lijken te zijn gepleegd door minderjarigen en jonge volwassenen”.[6] ”Er is een gevoel persoonlijk opgesloten te zitten, het gebrek aan mobiliteit op zelfs korte afstanden is tastbaar. Voorts is de werkloosheid …erg hoog…;het ontbreken van een voortvarende strategie voedt het gevoel van wanhoop.” Ook zegt hij.: “Het gebrek aan verantwoordingsplicht is een systemisch, diepgeworteld probleem. Het zorgt mede voor een bestendiging van een geweldscyclus. Soldaten treden zichtbaar straffeloos op,wat de boodschap inhoudt dat Palestijnse levens er niet toe doen.”
Rapporteurs | Tijdvak |
---|---|
René Felber | 1993 - 1995 |
Hannu Halinen | 1995 - 1999 |
Giorgio Giacomelli | 1999 - 2001 |
John Dugard | 2001 - 2008 |
Richard Falk | 2008 - 2014 |
Makarim Wibisono | 2014 - 2016 |
Michael Lynk | 2016 - |
Links
- http://www.ohchr.org/Documents/Countries/PS/A_71_554_en.pdf Rapport van de Spec.Rapp. 19-10-2016
Noten,referenties
- º Website van de Universiteit :Informatie over professor Lynk (09-01-2017)
- º http://www.lfpress.com/2015/01/01/london-mayors-new-years-honours-list
- º http://ipolitics.ca/2016/03/31/vindication-for-the-uns-palestinian-expert-and-for-dion-an-elbow-in-the-eye/
- º “It is deeply disturbing that you chose to publicly question Professor Lynk’s credibility based on allegations that have been shown to be inaccurate and taken out of context. I would have expected you and your Ministry to have conducted more diligence before issuing a statement that has caused harm to Professor Lynk’s reputation,” wrote the organization’s executive director, David Robinson.In its letter to Dion, CAUT praised Lynk as a “highly respected legal scholar” whose academic work has been cited in cases heard before a variety of courts and tribunals, including the Supreme Court of Canada.
- º “Settlement implantation projects have been prohibited by the international community because they invariably result in indigenous civilian dispossession, environmental destruction, apartheid-like social and legal structures, segregated labour markets, political instability and significant human rights violations. Above all, they are condemned in international law because they abrogate the right of the indigenous peoples to self-determination … Illustrative examples from history include the British settlement of Scottish and English Protestants into Catholic Ireland, the French in Algeria, the Dutch and the British in South Africa, the transfer by the Nazis of German-speaking people’s into newly conquered lands during the Second World War, the Soviet Union’s infusion of Russians into the Baltic republics and the export of Moroccan settlers into the Western Sahara.”; tekst uit 2005,citaat uit:Vindication for Michael Lynk,Michael Harris,ipolitics
- º Waarom het Palestijnse lijden in de Amerikaanse verkiezingen geen rol speelde, interview met Vijay Prashad, Soemoed, jaargang 44,nr. 6,nov-dec.2016,p.10v.