Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Michael Crawford

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Dit artikel valt onder beheer van Dorp:Theaterburg.

Michael Patrick Dumbell-Smith, ofwel Michael Crawford, (Salisbury, 19 januari 1942) is een vooraanstaande Engelse acteur en komiek.

Hij begon zijn acteercarrière als zevenjarige in de première van Let's make an Opera van de beroemde Engelse componist Benjamin Britten. Toen hij meteen voor de volgende opera werd gevraagd - Noye's Fludde - besloot hij dat hij acteur wilde worden.
In het begin van zijn professionele carrière speelde hij van alles en zo veel mogelijk; van stukken van Shakespeare (Julius Caesar, Coriolanus en Twelfth Night tot The Importance of Being Earnest van Oscar Wilde en lichtvoetige Franse kluchten; honderden radio-optredens, gastrollen in een groot aantal tv-series en films.
In 1967 speelt hij op West-End in Black Comedy/White Lies van Peter Shaffer en het stuk wordt zo'n groot succes dat ze in 1968 naar Broadway gaan het daar nog eens dunnetjes over te doen.
Op Broadway wordt hij gezien door Gene Kelly die hem vraagt voor de film Hello Dolly met o.a. Barbra Streisand en Walter Matthau. De film wordt geen kassucces, maar zijn naam is aan beide kanten van de oceaan gevestigd.

Als hij uiteindelijk in 1973 wordt gevraagd voor de rol van Frank Spencer in de televisiereeks Some Mothers Do 'Ave 'Em heeft hij voorgoed zijn naam gevestigd. Hierin speelt hij een uiterst onhandige en onnozele jongeman die compleet alles in het honderd laat lopen en iedereen in zijn omgeving tot razernij brengt, behalve zijn vrouw die in hem blijft geloven.
Hij was niet de eerste keuze voor deze rol. Twee acteurs Ronnie Barker en Norman Wisdom hadden de rol al teruggegeven...
Hierna volgden grotere en mooiere rollen in het theater op West End zoals Billy (1974), Flowers for Algernon (1980), Barnum (1981) en The Phantom of the Opera (1986). Voor deze laatste rol kreeg hij een Olivier Award als beste acteur in een musical, een Tony Award en nog vele andere prijzen.
In 1995 gaat hij naar Las Vegas om de grote ster te zijn in EFX; een show die $70.000.000,- heeft gekost en staat in het MGM Grand Theatre waar elke voorstelling 1700 personen van kunnen genieten. Crawford houdt ervan zijn eigen stunts te doen. Dat was al zo bij Some Mothers Do 'Ave 'Em en ook in de musical Barnum deed hij de meeste circusacts zelf. Ook in EFX zit een aantal fantastische stunts, maar hij raakt al snel geblesseerd en moet zijn rol weer teruggeven.
In 2004 staat hij opnieuw in een Andrew Lloyd Webber-musical: Woman In White. Maar ook deze rol moet hij - omwille van zijn gezondheid - eerder teruggeven dan verwacht.


Filmografie


Waarschuwing: de standaardsortering "Crawford, Patrick" krijgt voorrang voor de sortering "Crawford, Michael Patrick".

Overgenomen van "https://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Michael_Crawford&oldid=366493"