Metaalkunde

Metaalkunde is het deel van de werktuigbouwkunde en materiaalkunde dat zich richt op de studie van metalen en hun toepassingen.
De metaalkunde als wetenschap is nog relatief jong en loopt parallel met de ontwikkeling van de natuurwetenschappen in het algemeen.

Inleiding

De metaalkunde omvat:

• metallurgie,
• metallografie (structuurbeschrijving),
• lastechniek,
• gieterijkunde
• plastische vormgeving
• corrosieleer
• vermoeiing (fatigue)

De metaalkunde wordt onderverdeeld in de studie van ijzermetalen en non-ferro legeringen. Tegenwoordig leunt de metaalkunde vaak aan bij de studie van andere materialen zoals kunststoffen.

Toepassingsgebieden van de metaalkunde zijn: algemene constructies, automobiel- en scheepsbouw, vliegtuigbouw, elektrotechniek, civiele bouwkunde, enz.

Metaalkunde in Nederland

De zware-metaal industrie in Nederland (Hoogovens of tegenwoordig Corus, Stork, Fokker en dergelijke) vermindert. Ook de inschrijvingen voor de metaalkundige opleidingen op mts, hts en tu-niveaus af, in tegenstelling tot in ontwikkelingslanden als het Oostblok en China. Omdat met het verdwijnen van de opleidingen minder metaalkundigen werkzaam zijn, komen met name de (petro)chemische en plaatwerkindustrie in de problemen. In de jaren 70 importeerden veel staalbedrijven nieuwe technologie uit Japan, onder andere continugieten, vacuümgieten, continu verzinken.

Zie ook

• metaal (doorverwijzing).
• koper (metaal)
• kobalt
• gietijzer

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

• Handboek Technische Materialen, Uitgeverij Stam & ten Hagen (Kluwer)