Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Maurice De Wachter
Maurice De Wachter (1903 – 1994) was een lid van het Belgisch verzet in de Tweede Wereldoorlog.
De Wachter was meester-kleermaker in Stekene en uitbater van cinema/toneelzaal Gildenhuis.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het Gildenhuis door de Duitsers omgevormd tot een kazerne, in een tegenreactie belande De Wachter bij het verzet.
Op 28 juli 1944 werden De Wachter en een twintigtal andere verzetslieden gearresteerd. De Wachter werd een maand opgesloten in de gevangenis van Gent en nadien per truck naar Antwerpen vervoerd waar hij op de trein werd gezet naar het concentratiekamp Neuengamme waar hij op 2 september 1944 aankwam. In een buitenkamp van Neuengamme werd kampgevange 45306 's nachts aan het werk gezet als kleermaker, hij moest onder meer een broek maken voor de kampcommandant Max Pauly, die tevreden was van het geleverde werk. De werkbarak waarin De Wachter werkte werd verwarmd, waardoor De Wachter het relatief goed had in gevangenschap.[1]
Op het einde van de oorlog ontruimden de Duitsers het concentratiekamp voor de oprukkende geallieerde legers. De Wachter had het geluk dat hij per trein naar Lübeck werd gevoerd en ontsnapte zo aan een dodenmars. De ontruimde gevangenen werden op schepen gezet (er was een diplomatieke deal door Folke Bernadotte dat het neutrale Zweden de gevangenen zou opvangen), maar werden in de Lübecker Bocht gebombardeerd door Engelse vliegtuigen die dachten dat er Duitse troepen werden vervoerd. Het schip van De Wachter werd geraakt en zonk, De Wachter was een van de weinige overlevenden. Hij bereikte uiteindelijk Zweden met het schip Magdalena. Hier sterkte hij 2,5 maand aan, vooraleer op 12 juli 1945 huiswaarts te keren.
Terug thuis ging hij opnieuw aan het werk als kleermaker.
De Wachter had het erg moeilijk met het feit dat veel mensen aan wie hij zijn verhaal vertelde dachten dat hij overdreef. Hierdoor stopte hij met praten over de oorlog. Zijn verhaal werd uiteindelijk na zijn dood opgeschreven door zijn zoon Erald.
Externe link
- Maurice, een boek over Maurice De Wachter geschreven door zijn zoon Erald De Wachter. Uitgegeven in eigen beheer, 2013, 2de druk
Bronnen, noten en/of referenties
|